update for sync with English doc.

[apache] / docs / manual / mod / core.xml.tr

<?xml version="1.0"?>
<!DOCTYPE modulesynopsis SYSTEM "../style/modulesynopsis.dtd">
<?xml-stylesheet type="text/xsl" href="../style/manual.tr.xsl"?>
<!-- English Revision: 773774 -->
<!-- =====================================================
 Translated by: Nilgün Belma Bugüner <nilgun belgeler.org>
   Reviewed by: Orhan Berent <berent belgeler.org>
========================================================== -->

<!--
 Licensed to the Apache Software Foundation (ASF) under one or more
 contributor license agreements.  See the NOTICE file distributed with
 this work for additional information regarding copyright ownership.
 The ASF licenses this file to You under the Apache License, Version 2.0
 (the "License"); you may not use this file except in compliance with
 the License.  You may obtain a copy of the License at

     http://www.apache.org/licenses/LICENSE-2.0

 Unless required by applicable law or agreed to in writing, software
 distributed under the License is distributed on an "AS IS" BASIS,
 WITHOUT WARRANTIES OR CONDITIONS OF ANY KIND, either express or implied.
 See the License for the specific language governing permissions and
 limitations under the License.
-->

<modulesynopsis metafile="core.xml.meta">

<name>core</name>
<description>Apache HTTP Sunucusunda daima mevcut olan çekirdek
 özellikler</description>
<status>Core</status>

<directivesynopsis>
<name>AcceptFilter</name>
<description>Bir protokolün dinleyici soketleri için en iyilemeleri ayarlar
</description>
<syntax>AcceptFilter <var>protocol</var> <var>kabul_süzgeci</var></syntax>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>
<compatibility>Windows'ta Apache 2.3.3 ve sonrasında diğerlerinde Apache
2.1.5 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge protokol türüne göre bir dinleme soketinin işletim
      sistemine özgü en iyilemelerini etkin kılar. İşletim sistemi çekirdeği
      için temel önerme veri alınıncaya kadar veya HTTP isteğinin tamamı
      tamponlanana kadar sunucu sürecine bir soket tahsis etmemektir.
      Şimdilik sadece <a
  href="http://www.freebsd.org/cgi/man.cgi?query=accept_filter&amp;sektion=9"
      >FreeBSD’nin Kabul Süzgeçleri</a> ve Linux’un soket seçeneklerinden
      <code>TCP_DEFER_ACCEPT</code> ve Windows'un en iyilenmiş
      <code>AcceptEx()</code> işlevi desteklenmektedir.</p>

    <p>Değiştirge olarak <code>none</code> kullanımı, protokolün kabul
      süzgeçlerini iptal edecektir. <code>ftp:</code> veya <code>nntp</code>
      gibi sunucunun baştan bir veri göndermesinin gerekli olduğu
      protokoller için kullanışlıdır. Örnek:</p>

    <example>AcceptFilter nntp none</example>

    <p>FreeBSD için öntanımlı değerler:</p>
    <example>
        AcceptFilter http httpready <br/>
        AcceptFilter https dataready
    </example>

    <p><code>httpready</code> kabul süzgeci HTTP isteklerinin tamamını
      işletim sistemi çekirdeği seviyesinde tamponlar. Çekirdek isteğin
      tamamını alır almaz sunucuya gönderir. Ayrıntılar için <a
      href="http://www.freebsd.org/cgi/man.cgi?query=accf_http&amp;sektion=9"
      >accf_http(9)</a> kılavuz sayfasına bakınız. HTTPS istekleri
      şifrelenmiş olduğundan sadece <a
      href="http://www.freebsd.org/cgi/man.cgi?query=accf_data&amp;sektion=9"
      >accf_data(9)</a> süzgeci kullanılır.</p>

    <p>Linux’taki öntanımlı değerler:</p>
    <example>
        AcceptFilter http data <br/>
        AcceptFilter https data
    </example>

    <p>Linux’un <code>TCP_DEFER_ACCEPT</code> soket seçeneği HTTP isteklerinin
      tamponlanmasını desteklemez.  <code>none</code> dahil her değer
      dinleyici üzerinde <code>TCP_DEFER_ACCEPT</code> seçeneğini etkin kılar.
      Daha ayrıntılı bilgi edinmek için Linux
      <a href="http://homepages.cwi.nl/~aeb/linux/man2html/man7/tcp.7.html"
      >tcp(7)</a> kılavuz sayfasına bakınız.</p>

    <p>Windows’taki öntanımlı değerler::</p>

    <example>
      AcceptFilter http data <br/>
      AcceptFilter https data
    </example>

    <p>Windows'un <code>mpm_winnt</code> modülü <code>AcceptEx()</code>
      arayüzünü açıp kapamak için <code>AcceptFilter</code>'i yorumlar ve
      http protokol tamponlamasını desteklemez. Windows
      <code>AcceptEx()</code> arayüzünü tetikleyen iki değer vardır ve ağ
      soketlerini bağlantılar arasında yer değiştirirler. <code>data</code>,
      veri aktarılana kadar yukarıda anlatıldığı gibi bekler ve ilk veri
      tamponu ve uç ağ adresleri tek bir <code>AcceptEx()</code> çağrısından
      alınır. <code>connect</code>, <code>AcceptEx()</code> arayüzünü
      kullanacak, ayrıca uç ağ adresleri de alınacak, fakat
      <code>none</code> gibi <code>connect</code> seçeneği de ilk veri
      aktarımını beklemeyecektir.</p>

    <p>Windows'ta <code>none</code> <code>AcceptEx()</code>'ten ziyade
      <code>accept()</code> kullanır ve ağ soketlerini bağlantılar arasında
      yer değiştirmez. Sürücü desteği bozuk ağ bağdaştırıcılarından başka
      vpn sürücüleri gibi bazı sanal ağ sağlayıcılar veya spam, virus veya
      casus yazılım süzgeçleri için kullanışlıdır.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AcceptPathInfo</name>
<description>Dosya isminden sonra belirtilen yol verisini kabul veya
  reddeder.</description>
<syntax>AcceptPathInfo On|Off|Default</syntax>
<default>AcceptPathInfo Default</default>
<contextlist><context>server config</context>
<context>virtual host</context><context>directory</context>
<context>.htaccess</context></contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Apache 2.0.30 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge, istekte dosya isminden sonra (dizinde belirtilen dosya
      bulunmayabilir) belirtilen yol verisinin kabul edilip edilmeyeceğini
      denetler. Dosya isminden sonra belirtilen yol verisi
      <code>PATH_INFO</code> ortam değişkeninde betiklerin kullanımına
      sunulabilir.</p>

    <p>Örneğin, içinde sadece <code>here.html</code> dosyası bulunan bir
      <code>/test/</code> dizinimiz olsun. <code>/test/here.html/more</code>
      ve <code>/test/nothere.html/more</code> isteklerinin her ikisi de
      <code>PATH_INFO</code> değişkenine <code>/more</code> verisinin
      atanmasını sağlar.</p>

    <p><directive>AcceptPathInfo</directive> yönergesine atanabilecek argüman
      sayısı üçtür:</p>
    <dl>
    <dt><code>Off</code></dt><dd>Sadece dosya isminden sonra yol verisi
      bulunmayan istekler kabul edilir. Yukarıdaki örnekteki gibi
      <code>/test/here.html/more</code> şeklindeki istekler bir 404 (Nesne
      bulunamadı) hatasıyla sonuçlanır.</dd>

    <dt><code>On</code></dt><dd>Mevcut bir dosyaya ait bir dosya isminden
      sonra bir yol verisinin de belirtildiği istekler kabul edilir.
      Yukarıdaki örnekteki gibi <code>/test/here.html/more</code> şeklindeki
      istekler, <code>/test/here.html</code> geçerli bir dosya olduğu
      takdirde kabul edilir.</dd>

    <dt><code>Default</code></dt><dd>Dosya isminden sonra yol verisi
      belirtilen isteklerin nasıl ele alınacağı istekten sorumlu <a
      href="../handler.html">eylemci</a> tarafından saptanır. Normal dosyalar
      için çekirdek eylemci öntanımlı olarak <code>PATH_INFO</code>
      isteklerini reddeder. <a
      href="mod_cgi.html"><code>cgi-script</code></a> ve <a
      href="mod_isapi.html"><code>isapi-handler</code></a> gibi betiklere
      hizmet eden eylemciler ise genellikle <code>PATH_INFO</code>
      isteklerini öntanımlı olarak kabul ederler.</dd>
    </dl>

    <p><code>AcceptPathInfo</code> yönergesinin birincil amacı eylemcinin
      <code>PATH_INFO</code> istekleri hakkında verdiği kabul veya red
      kararını geçersiz kılabilmenizi sağlamaktır. Örneğin,
      <code>PATH_INFO</code>’ya dayalı olarak içerik üretmek için <a
      href="mod_include.html"><code>INCLUDES</code></a> gibi bir <a
      href="../filter.html">süzgeç</a> kullandığınız takdirde bu
      geçersizleştirme zorunlu olur. Normal dosyalar için çekirdek eylemci
      normal olarak isteği reddederdi, böyle bir durumda bir betiği etkin
      kılmak için aşağıdaki gibi bir yapılandırma kullanabilirsiniz:</p>

    <example>
      &lt;Files "mypaths.shtml"&gt;<br />
      <indent>
        Options +Includes<br />
        SetOutputFilter INCLUDES<br />
        AcceptPathInfo On<br />
      </indent>
      &lt;/Files&gt;
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AccessFileName</name>
<description>Dağıtık yapılandırma dosyasının ismi belirtilir.</description>
<syntax>AccessFileName <var>filename</var> [<var>filename</var>] ...</syntax>
<default>AccessFileName .htaccess</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p>Belge yolu üzerindeki dizinlerde dağıtık yapılandırma dosyalarının <a
      href="#allowoverride">bulunmasına izin verilmişse</a> sunucu bir isteği
      işlerken önce bu dizinlerde bu yönergede belirtilmiş yapılandırma
      dosyasını arar. Örnek:</p>

    <example>
      AccessFileName .acl
    </example>

    <p>Sunucu, <code>/usr/local/web/index.html</code> belgesini döndürmeden
      önce,</p>

    <example>
      &lt;Directory /&gt;<br />
      <indent>
        AllowOverride None<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>şeklinde bir yapılandırma ile iptal edilmiş olmadıkça yönergeler için
      <code>/.acl</code>, <code>/usr/.acl</code>,
      <code>/usr/local/.acl</code> ve <code>/usr/local/web/.acl</code>
      dosyalarını okur.</p>
</usage>
<seealso><directive module="core">AllowOverride</directive></seealso>
<seealso><a href="../configuring.html">Yapılandırma Dosyaları</a></seealso>
<seealso><a href="../howto/htaccess.html">.htaccess Dosyaları</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AddDefaultCharset</name>
<description>Bir yanıtın içerik türü <code>text/plain</code> veya
  <code>text/html</code> olduğunda eklenecek öntanımlı karakter kümesi
  parametresini belirler.</description>
<syntax>AddDefaultCharset On|Off|<var>karküm</var></syntax>
<default>AddDefaultCharset Off</default>
<contextlist><context>server config</context>
<context>virtual host</context><context>directory</context>
<context>.htaccess</context></contextlist>
<override>FileInfo</override>

<usage>
    <p>Bu yönerge, yanıtın içerik türü <code>text/plain</code> veya
      <code>text/html</code> olmak şartıyla yanıta eklenecek karakter
      kümesini (karakter kodlamasınının ismini) belirler. Bu, asıl davranış
      çoğunlukla kullanıcının istemci yapılandırmasına bağlı olmakla
      birlikte, yanıtın gövdesinde <code>META</code> elemanı vasıtasıyla
      belirtilmiş karakter kümesini geçersiz kılar. <code>AddDefaultCharset
      Off</code> şeklinde bir atama bu işlevselliği iptal eder.
      <code>AddDefaultCharset On</code> ile bu işlevsellik etkin kılınmaktan
      başka <code>iso-8859-1</code> karakter kümesini öntanımlı olarak yanıta
      eklenir. Yönergede <var>karküm</var> olarak belirtilecek değerler,
      Genel Ağ ortam türlerinde (MIME türlerinde) kullanmak üzere <a
      href="http://www.iana.org/assignments/character-sets">IANA’da kayıtlı
      karakter kümesi değerleri</a>nden biri olmalıdır. Örnek:</p>

    <example>
      AddDefaultCharset utf-8
    </example>

    <p><directive>AddDefaultCharset</directive> yönergesi sadece, metin
      kaynaklarının hepsinin aynı karakter kümesine sahip olduğu bilindiği
      takdirde ve her birinde ayrı ayrı karakter kümesi belirtmek çok
      külfetli olacaksa kullanılmalıdır. Buna bir örnek, CGI betikleri
      tarafından üretilmiş içeriğe sahip kaynaklara karakter kümesinin
      eklenmesidir; böyle kaynaklar çıktıda kullanıcı tarafından sağlanmış
      veri içermeleri nedeniyle karşı siteden kaynaklanan betikli
      saldırılardan zarar görebilir. Bununla birlikte, bir öntanımlı karakter
      kümesi belirtmek, tarayıcılarında “karakter kodlamasını kendiliğinden
      sapta” özelliğini etkin kılmış kullanıcıları korumayacağından daha iyi
      bir çözüm bu betikleri bu tür saldırılara karşı düzeltmek veya en iyisi
      silmektir.</p>
</usage>
<seealso><directive module="mod_mime">AddCharset</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AddOutputFilterByType</name>
<description>Belli bir ortam türüne bir çıktı süzgeci atar.</description>
<syntax>AddOutputFilterByType <var>süzgeç</var>[;<var>süzgeç</var>...]
<var>ortam-türü</var> [<var>ortam-türü</var>] ...</syntax>
<contextlist><context>server config</context>
<context>virtual host</context><context>directory</context>
<context>.htaccess</context></contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>2.0.33 ve sonrasında mevcuttur; Apache 2.1 ve sonrasında
kullanımı önerilmemektedir.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge yanıtın <glossary ref="mime-type">ortam türü</glossary>ne
      bağlı olarak bir istek için belli bir <a href="../filter.html">çıktı
      süzgecini</a> etkin kılar. Aşağıda açıklanan belli başlı sorunlardan
      dolayı bu yönergenin kullanımı önerilmemektedir. Aynı işlevsellik
      <module>mod_filter</module> kullanarak sağlanabilmektedir.</p>

    <p>Aşağıdaki örnekte <module>mod_deflate</module> modülünce sağlanan
      <code>DEFLATE</code> süzgeci kullanılmıştır. Bu süzgeç,
      <code>text/html</code> veya <code>text/plain</code> olarak yaftalanmış
      tüm çıktıyı (ister durağan ister devingen olsun) istemciye göndermeden
      önce sıkıştırır.</p>

    <example>
      AddOutputFilterByType DEFLATE text/html text/plain
    </example>

    <p>İçeriğin birden fazla süzgeç tarafından işlenmesini isterseniz süzgeç
      isimlerini noktalı virgüllerle ayırarak belirtebilirsiniz. Ayrıca, bu
      süzgeçlerin her biri için ayrı bir
      <directive>AddOutputFilterByType</directive> yönergesi belirtmek de
      mümkündür.</p>

    <p>Aşağıdaki yapılandırma <code>text/html</code> olarak yaftalanmış tüm
      betik çıktılarının önce <code>INCLUDES</code> sonra da
      <code>DEFLATE</code> süzgecinden geçirilmesine sebep olur.</p>

    <example>
    &lt;Location /cgi-bin/&gt;<br />
    <indent>
      Options Includes<br />
      AddOutputFilterByType INCLUDES;DEFLATE text/html<br />
    </indent>
    &lt;/Location&gt;
    </example>

    <note type="warning"><title>Ek Bilgi</title>
      <p>Süzgeçlerin <directive>AddOutputFilterByType</directive> ile etkin
        kılınması bazı durumlarda kısmen bazılarında da tamamen başarısızlığa
        uğrayabilir. Örneğin, <glossary ref="mime-type">ortam türü</glossary>
        saptanamadığı takdirde hiçbir süzgeç uygulanmaz. Süzgeçlerin
        uygulanacağına emin olmak isterseniz, bir kaynağa içerik türünü
        örneğin, <directive module="mod_mime">AddType</directive> veya
        <directive module="core">ForceType</directive> ile açıkça
        atayabilirsiniz. Ayrıca, içerik türünü (bir nph-olmayan) CGI betiği
        içinde ayarlamak da bu güvenceyi sağlar.</p>

    </note>
</usage>

<seealso><directive module="mod_mime">AddOutputFilter</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">SetOutputFilter</directive></seealso>
<seealso><a href="../filter.html">Süzgeçler</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AllowEncodedSlashes</name>
<description>Kodlanmış dosya yolu ayracı içeren URL’lere izin verilip
  verilmeyeceğini belirler.</description>
<syntax>AllowEncodedSlashes On|Off</syntax>
<default>AllowEncodedSlashes Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>
<compatibility>Apache 2.0.46 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p><directive>AllowEncodedSlashes</directive> yönergesi kodlanmış dosya
      yolu ayracı içeren URL’lere izin verir (<code>/</code> yerine
      <code>%2F</code> ve ek olarak <code>\</code> için ilgili sistemlerde
      <code>%5C</code> kullanılmış URL’ler). Normalde böyle URL’ler bir 404
      (Nesne bulunamadı) hatasıyla reddedilirler.</p>

    <p><directive>AllowEncodedSlashes</directive> <code>On</code>, çoğunlukla
      <code>PATH_INFO</code> ile bir arada kullanıldığı zaman
      kullanışlıdır.</p>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
      <p>Kodlanmış bölü çizgilerine izin vermek bu kodlamanın karakter olarak
        çözümleneceği anlamına gelmez. URL içindeki <code>%2F</code> veya
        <code>%5C</code>’ler (sadece ilgili sistemlerde), tıpkı normal
        URL’lere yapıldığı gibi, oldukları gibi bırakılırlar.</p>
    </note>
</usage>
<seealso><directive module="core">AcceptPathInfo</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>AllowOverride</name>
<description><code>.htaccess</code> dosyalarında bulunmasına izin verilen
  yönerge türleri belirtilir.</description>
<syntax>AllowOverride All|None|<var>yönerge-türü</var>
[<var>yönerge-türü</var>] ...</syntax>
<default>AllowOverride All</default>
<contextlist><context>directory</context></contextlist>

<usage>
    <p>Sunucu <directive module="core">AccessFileName</directive> yönergesi
      ile belirtildiği şekilde bir <code>.htaccess</code> dosyasına rastlarsa
      önceki yapılandırma yönergelerinin hangilerinin geçersiz kılınmak üzere
      bildirildiğini bilmek ister.</p>

    <note><title>Sadece &lt;Directory&gt; bölümlerinde geçerli</title>
      <directive>AllowOverride</directive> yönergesi, <directive
      type="section" module="core">Location</directive>, <directive
      module="core" type="section">DirectoryMatch</directive> veya <directive
      type="section" module="core">Files</directive> bölümlerinde değil,
      sadece düzenli ifade içermeyen <directive type="section"
      module="core">Directory</directive> bölümlerinde geçerlidir.
    </note>

    <p>Yönergeye değer olarak <code>None</code> belirtilirse <a
      href="#accessfilename">.htaccess</a> dosyaları tamamen yok sayılır. Bu
      durumda, sunucu dosya sisteminde rastladığı <code>.htaccess</code>
      dosyalarını okumaya dahi çalışmayacaktır.</p>

    <p>Bu yönergeye <code>All</code> değeri atanırsa, .htaccess <a
      href="directive-dict.html#Context">bağlamında</a> kullanılabilecek her
      yönergeye <code>.htaccess</code> dosyalarında izin verilir.</p>

    <p><code><var>yönerge-türü</var></code> olarak aşağıdaki yönerge grup
      isimlerinden biri belirtilebilir:</p>

    <dl>
      <dt>AuthConfig</dt>

      <dd><directive module="mod_authn_dbm">AuthDBMGroupFile</directive>,
        <directive module="mod_authn_dbm">AuthDBMUserFile</directive>,
        <directive module="mod_authz_groupfile">AuthGroupFile</directive>,
        <directive module="mod_authn_core">AuthName</directive>,
        <directive module="mod_authn_core">AuthType</directive>,
        <directive module="mod_authn_file">AuthUserFile</directive>,
        <directive module="mod_authz_core">Require</directive>
        <em>ve benzeri</em> yetkilendirme yönergelerinin kullanımını izin
        verilir.</dd>

      <dt>FileInfo</dt>

      <dd>Belge türünü denetleyen <module>mod_mime</module>
        <code>Add*</code> ve <code>Remove*</code> yönergeleri,
        <directive module="core">ErrorDocument</directive>,
        <directive module="core">ForceType</directive>,
        <directive module="mod_negotiation">LanguagePriority</directive>,
        <directive module="core">SetHandler</directive>,
        <directive module="core">SetInputFilter</directive>,
        <directive module="core">SetOutputFilter</directive>
        yönergeleri ve benzerleri ile
        <directive module="mod_headers">Header</directive>,
        <directive module="mod_headers">RequestHeader</directive>,
        <directive module="mod_setenvif">SetEnvIf</directive>,
        <directive module="mod_setenvif">SetEnvIfNoCase</directive>,
        <directive module="mod_setenvif">BrowserMatch</directive>,
        <directive module="mod_usertrack">CookieExpires</directive>,
        <directive module="mod_usertrack">CookieDomain</directive>,
        <directive module="mod_usertrack">CookieStyle</directive>,
        <directive module="mod_usertrack">CookieTracking</directive>,
        <directive module="mod_usertrack">CookieName</directive>
        belge meta veri yönergelerinin,
        <module>mod_rewrite</module> modülündeki
        <directive module="mod_rewrite">RewriteEngine</directive>,
        <directive module="mod_rewrite">RewriteOptions</directive>,
        <directive module="mod_rewrite">RewriteBase</directive>,
        <directive module="mod_rewrite">RewriteCond</directive>,
        <directive module="mod_rewrite">RewriteRule</directive>
        yönergelerinin ve <module>mod_actions</module> modülündeki
        <directive module="mod_actions">Action</directive>
        yönergesinin kullanımına izin verilir.
      </dd>

      <dt>Indexes</dt>

      <dd>Dizin içeriğinin listelenmesini denetleyen
        <directive module="mod_autoindex">AddDescription</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">AddIcon</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">AddIconByEncoding</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">AddIconByType</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">DefaultIcon</directive>,
        <directive module="mod_dir">DirectoryIndex</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">FancyIndexing</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">HeaderName</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">IndexIgnore</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">IndexOptions</directive>,
        <directive module="mod_autoindex">ReadmeName</directive>
        yönergelerinin <em>ve benzerlerinin</em> kullanımına izin
        verilir.</dd>

      <dt>Limit</dt>

      <dd>Konak erişimini denetleyen
        <directive module="mod_authz_host">Allow</directive>,
        <directive module="mod_authz_host">Deny</directive> ve
        <directive module="mod_authz_host">Order</directive>
        yönergelerinin kullanımına izin verilir.</dd>

      <dt>Options[=<var>seçenek</var>,...]</dt>

      <dd>Dizinlere özgü özellikleri denetleyen
        <directive module="core">Options</directive> ve
        <directive module="mod_include">XBitHack</directive> yönergelerinin
        kullanımına izin verilir. <directive
        module="core">Options</directive> komutunda belirtilecek seçenekler
        bir eşit işaretinden sonra aralarına sadece virgül konarak
        (boşluksuz)  belirtilebilir.</dd>
    </dl>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      AllowOverride AuthConfig Indexes
    </example>

    <p>Bu örnekte <code>AuthConfig</code> ve <code>Indexes</code> grubundaki
      yönergeler bir dahili sunucu hatasına yol açmayacaktır.</p>

    <note><p>Güvenlik ve başarımı arttırmak için <code>&lt;Directory /&gt;</code>
      bloğu içinde <code>AllowOverride</code> yönergesine <code>None</code>
      dışında bir değer atamayın. Böyle yapmak yerine bir <code>.htaccess</code>
      dosyası yerleştirmeyi düşündüğünüz dizine ait bir
      <code>&lt;Directory&gt;</code> bloğu olması daha iyidir.</p></note>
</usage>

<seealso><directive module="core">AccessFileName</directive></seealso>
<seealso><a href="../configuring.html">Yapılandırma Dosyaları</a></seealso>
<seealso><a href="../howto/htaccess.html">.htaccess Dosyaları</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>CGIMapExtension</name>
<description>CGI betik yorumlayıcısını saptama tekniğini belirler.
</description>
<syntax>CGIMapExtension <var>cgi-yolu</var> <var>.uzantı</var></syntax>
<contextlist><context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Sadece NetWare’de geçerlidir.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge Apache’inin CGI bekitlerini çalıştırmak için kullanacağı
      yorumlayıcıyı nasıl bulacağını denetlemek için kullanılır. Örneğin,
      <code>CGIMapExtension sys:\foo.nlm .foo</code> satırı <code>.foo</code>
      uzantılı CGI betik dosyalarının FOO yorumlayıcıya aktarılmasını
      sağlar.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ContentDigest</name>
<description><code>Content-MD5</code> HTTP yanıt başlıklarının üretimini
  etkin kılar.</description>
<syntax>ContentDigest On|Off</syntax>
<default>ContentDigest Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>Options</override>
<status>Experimental</status>

<usage>
    <p>Bu yönerge RFC2616 ve RFC1864’te tanımlandığı gibi
      <code>Content-MD5</code> üretimini etkin kılar.</p>

    <p>MD5, verideki herhangi bir değişikliğin ileti özetinin değişmesi
      olarak yansıması nedeniyle yüksek derecede itimat sağlayan keyfi
      uzunlukta bir "ileti özeti" (bazen "parmakizi" dendiği de olur)
      hesaplama algoritmasıdır.</p>

    <p><code>Content-MD5</code> başlığı öğe gövdesinin iki uç arasında ileti
      bütünlük sınamasının yapılabilmesini sağlar. Bir istemci veya vekil
      aktarılan öğe gövdesinde rastlantısal bir değişiklik olup olmadığını
      saptamak için bu başlığın doğruluğunu sınayabilir. Başlık örneği:</p>

    <example>
      Content-MD5: AuLb7Dp1rqtRtxz2m9kRpA==
    </example>

    <p>Her istekte ileti özeti hesaplanacağından (değerler saklanmaz), bu
      yönergenin sunucunuzda başarım sorunlarına yol açacağına dikkat
      ediniz.</p>

    <p><code>Content-MD5</code>, herhangi bir modül değil, sadece
      <module>core</module> modülü tarafından sunulan belgeler için
      gönderilir. Örneğin, SSI belgeleri CGI betikleri tarafından
      çıktılanırlar ve bayt seviyesinden çıktılar bu başlığa sahip
      olmazlar.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>DefaultType</name>
<description>Değeri <code>none</code> olduğu takdirde, bu yönergenin bir
uyarı vermekten başka bir etkisi yoktur. Önceki sürümlerde, bu yönerge,
sunucunun ortam türünü saptayamadığı durumda göndereceği öntanımlı ortam
türünü belirlerdi.</description>
<syntax>DefaultType <var>ortam-türü</var>|none</syntax>
<default>DefaultType none</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility><code>none</code> değeri Apache 2.2.7 ve sonrasında mevcuttur.
Diğer tüm seçenekler Apache'nin 2.3.x ve sonraki sürümleri için iptal
edilmiştir.</compatibility>
<usage>
  <p>Bu yönerge iptal edilmiştir. Yapılandırma dosyalarının geriye
    uyumluluğunu sağlamak için, öntanımlı bir ortam türünün olmadığını
    belirten <code>none</code> değeriyle belirtilebilir. Örnek:</p>

    <example>
      DefaultType none
    </example>

    <p><code>DefaultType None</code> sadece httpd-2.2.7 ve sonrasında
      mevcuttur.</p>

    <p>Ortam türlerini dosya uzantıları üzerinden yapılandırmak için
      <directive module="mod_mime">AddType</directive> yönergesini ve
      <code>mime.types</code> yapılandırma dosyasını veya belli özkaynak
      türleri için ortam türlerini yapılandırmak için <directive
      module="core">ForceType</directive> yönergesini kullanın.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>Define</name>
<description>Bir değişkenin mevcudiyetini betimler.</description>
<syntax>Define <var>değişken-ismi</var></syntax>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p><program>httpd</program>’yi <code>-D</code>
      seçeneğiyle çalıştırmaya eşdeğerdir.</p>

    <p>Bu yönerge, başlatma betiğinde <code>-D</code> seçeneğinin
      argümanlarını değiştirme gereği duymaksızın <directive module="core"
      type="section">IfDefine</directive> bölümlerini kullanıma sokmak için
      kullanılabilir.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>Directory</name>
<description>Sadece ismi belirtilen dosya sistemi dizininde ve bunun
  altdizinlerinde uygulanacak bir yönerge grubunu sarmalar.</description>
<syntax>&lt;Directory <var>dizin-yolu</var>&gt;
... &lt;/Directory&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive type="section">Directory</directive> ve
      <code>&lt;/Directory&gt;</code> sadece ismi belirtilen dosya sistemi
      dizininde ve bunun altdizinlerinde uygulanacak bir yönerge grubunu
      sarmalamakta kullanılır. Bir dizin bağlamında kullanılabilecek her
      yönergeye izin verilir. <var>dizin-yolu</var> bir dizinin tam yolu
      olabileceği gibi Unix kabuk tarzı bir dosya ismi eşleştirme kalıbı da
      olabilir. Kalıp dizgesinde, <code>?</code> herhangi bir tek karakterle,
      <code>*</code> herhangi bir karakter dizisiyle eşleşir. Ayrıca
      <code>[]</code> karakter aralıkları da kullanılabilir. ‘/’ karakteri
      ile hiçbir kalıp karakteri eşleşmez, bu bakımdan <code>&lt;Directory
      /*/public_html&gt;</code> ile <code>/home/user/public_html</code>
      değil, ama <code>&lt;Directory /home/*/public_html&gt;</code>
      eşleşecektir. Örnek:</p>

    <example>
      &lt;Directory /usr/local/httpd/htdocs&gt;<br />
      <indent>
        Options Indexes FollowSymLinks<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <note>
      <p><var>dizin-yolu</var> argümanlarını belirtirken dikkatli
        olmalısınız: Apache’nin dosyalara erişmekte kullandığı dosya sistemi
        yolu ile bire bir eşleşmelidir. Belli bir
        <code>&lt;Directory&gt;</code> dizinine uygulanan yönergeler, aynı
        dizine farklı bir yoldan, örneğin başka bir sembolik bağ üzerinden
        erişilen dosyalara uygulanmayacaktır.</p>
    </note>

    <p><code>~</code> karakterine ek olarak <glossary ref="regex">düzenli
      ifadeler</glossary> de kullanılabilir. Örnek:</p>

    <example>
      &lt;Directory ~ "^/www/.*/[0-9]{3}"&gt;
    </example>

    <p>yönergesi <code>/www/</code> içindeki üç rakamdan oluşan dizinlerle
      eşleşecektir.</p>

    <p>Eğer çok sayıda (düzenli ifade olmayan) <directive
      type="section">Directory</directive> bölümü, bir dosyayı içeren bir
      dizinle veya üst dizinlerinden biri ile eşleşiyorsa, uygulama en kısa
      eşleşmedeki yönergelerden başlayarak <a
      href="#accessfilename">.htaccess</a> dosyalarındaki yönergelere kadar
      genişletilir. Örneğin,</p>

    <example>
      &lt;Directory /&gt;<br />
      <indent>
        AllowOverride None<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;<br />
      <br />
      &lt;Directory /home/&gt;<br />
      <indent>
        AllowOverride FileInfo<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>bölümleri ile <code>/home/web/dir/doc.html</code> belgesine erişirken
      şu aşamalardan geçilir:</p>

    <ul>
      <li><code>AllowOverride None</code> yönergesi uygulanır
        (<code>.htaccess</code> dosyaları iptal edilir).</li>

      <li><code>AllowOverride FileInfo</code> yönergesi uygulanır
        (<code>/home</code> dizini için).</li>

      <li>Sırayla <code>/home/.htaccess</code>,
        <code>/home/web/.htaccess</code> ve
        <code>/home/web/dir/.htaccess</code> dosyaları içindeki
        <code>FileInfo</code> yönergeleri uygulanır.</li>
    </ul>

    <p>Normal bölümlerin tamamı uygulanıncaya kadar düzenli ifadeler
      değerlendirilmez. Düzenli ifadelerin tamamı yapılandırma dosyasında
      görüldükleri sıraya göre sınanırlar. Örneğin,</p>

    <example>
      &lt;Directory ~ abc$&gt;<br />
      <indent>
        # ... yönergeler burada ...<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>düzenli ifadeli bölümü, tüm normal <directive
      type="section">Directory</directive> bölümleri ve
      <code>.htaccess</code> dosyaları uygulanıncaya kadar
      değerlendirilmeyecektir. Düzenli ifadeleri değerlendirmeye sıra gelince
      düzenli ifade <code>/home/abc/public_html/abc</code> ile eşleştirilecek
      ve buna ilişkin <directive type="section">Directory</directive>
      uygulanacaktır.</p>

   <p><strong><code>&lt;Directory /&gt;</code> için öntanımlı Apache
    erişiminin  <code>Allow from All</code> oluşuna dikkat ediniz. Bunu şöyle
    bir blokla değiştirmeniz,</strong></p>

    <example>
      &lt;Directory /&gt;<br />
      <indent>
        Order Deny,Allow<br />
        Deny from All<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p><strong>ve erişilebilir olmasını istediğiniz dizinleri ayrıca
      belirtmeniz önerilir. Daha ayrıntılı bilgi edinmek için <a
      href="../misc/security_tips.html">Güvenlik İpuçları</a> belgesine
      bakınız.</strong></p>

    <p>Dizin bölümleri <code>httpd.conf</code> dosyasında yer alır.
      <directive type="section">Directory</directive> yönergeleri iç içe
      olamazlar ve bir <directive module="core"
      type="section">Limit</directive> veya <directive module="core"
      type="section">LimitExcept</directive> bölümü içinde bulunamazlar.</p>
</usage>
<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir
  arada ele alındığının anlatıldığı <a
  href="../sections.html">&lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve
  &lt;Files&gt; bölümleri nasıl çalışır?</a> belgesine de bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>DirectoryMatch</name>
<description>Bir düzenli ifade ile eşleşen dosya sistemi dizininde ve bunun
  altdizinlerinde uygulanacak bir yönerge grubunu sarmalar.</description>
<syntax>&lt;DirectoryMatch <var>düzifd</var>&gt;
... &lt;/DirectoryMatch&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive type="section">DirectoryMatch</directive> and
    <code>&lt;/DirectoryMatch&gt;</code> yönergeleri <directive
      module="core" type="section">Directory</directive> gibi sadece ismi
      belirtilen dosya sistemi dizininde ve bunun altdizinlerinde uygulanacak
      bir yönerge grubunu sarmalamakta kullanılır. Tek farkla argüman olarak
      bir <glossary ref="regex">düzenli ifade</glossary> alır. Örnek:</p>

    <example>
      &lt;DirectoryMatch "^/www/(.+/)?[0-9]{3}"&gt;
    </example>

    <p>yönergesi <code>/www/</code> içindeki üç rakamdan oluşan dizinlerle
      eşleşecektir.</p>
</usage>
<seealso>Normal <directive type="section">Directory</directive>
  bölümlerindeki yönergelerle düzenli ifadelerin nasıl karıştırıldığının bir
  açıklaması için <directive type="section"
  module="core">Directory</directive> yönergesine bakınız.</seealso>
<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir arada
  ele alındığının açıklaması için <a
  href="../sections.html">&lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve
  &lt;Files&gt; bölümleri nasıl çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>DocumentRoot</name>
<description>İstemciye görünür olan ana belge ağacının kök dizinini belirler.</description>
<syntax>DocumentRoot <var>dizin-yolu</var></syntax>
<default>DocumentRoot /usr/local/apache/htdocs</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p>Bu yönerge <program>httpd</program> tarafından dosyalarının sunulacağı
      dizini belirler. <directive module="mod_alias">Alias</directive>
      benzeri bir yönerge ile eşleşmedikçe, sunucu istenen URL’deki yolu,
      belge yolu haline getirmek için belge kök dizinine ekler. Örnek:</p>

    <example>
      DocumentRoot /usr/web
    </example>

    <p>yapılandırması ile <code>http://www.my.host.com/index.html</code>
      isteği <code>/usr/web/index.html</code> ile eşleştirilir.
      <var>dizin-yolu</var> ile göreli dosya yolu belirtildiği takdirde belge
      kök dizininin <directive  module="core">ServerRoot</directive> ile
      belirtilen sunucu kök dizinine göre belirtildiği varsayılır.</p>

    <p><directive>DocumentRoot</directive> ile belirtilen dizin bir bölü
      çizgisi ile bitirilmemelidir.</p>
</usage>
<seealso><a href="../urlmapping.html#documentroot">URL’lerin Dosya Sistemi
  ile Eşlenmesi</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>EnableMMAP</name>
<description>Teslimat sırasında okunacak dosyalar için bellek eşlemeyi etkin
  kılar.</description>
<syntax>EnableMMAP On|Off</syntax>
<default>EnableMMAP On</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility><code>none</code> değeri Apache 2.2.7 ve sonrasında mevcuttur.
</compatibility>
<usage>
    <p>Bu yönerge, sunucunun teslimat sırasında gerektiği takdirde bir dosya
      içeriğinin okunması için bellek eşleme kullanıp kullanmayacağını
      belirler. Öntanımlı olarak, bir isteğin yerine getirilmesi,
      <module>mod_include</module> kullanarak sunucu tarafından çözümlenen
      bir dosyanın teslimatı sırasında olduğu gibi, bir dosya içindeki veriye
      erişilmesini gerektirdiğinde Apache, işletim sistemi tarafından
      desteklendiği takdirde dosyayı belleğe eşler.</p>

    <p>Böyle bellek eşleme kimi zaman başarım artışını beraberinde getirirse
      de bazen sorunlardan kaçınmak için bellek eşlemeyi kapatmak daha iyi
      sonuç verir:</p>

    <ul>
    <li>Bazı çok işlemcili sistemlerde bellek eşleme
      <program>httpd</program>’nin başarımını düşürebilmektedir.</li>
    <li><directive module="core">DocumentRoot</directive> NFS gibi bir ağ
      dosya sistemi üzerinde ise ağ kopması sonucunda, bir dosyanın silinmesi
      veya dosya okuma işleminin  kesilmesi durumunda
      <program>httpd</program> parçalama arızası vererek çökebilir.</li>
    </ul>

    <p>Bu tür sorunlardan dolayı zarar görülebilecek sunucu
      yapılandırmalarında dosya teslimatında bellek eşlemlerinin kullanımını
      şu şekilde iptal etmeniz gerekir:</p>

    <example>
      EnableMMAP Off
    </example>

    <p>Bu özellik, sadece NFS dosya sistemi üzerinde sunulan dosyaları
      kapsamak üzere şu şekilde kolayca kapatılabilir:</p>

    <example>
      &lt;Directory "/nfs-dosya-yolu"&gt;
      <indent>
        EnableMMAP Off
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>EnableSendfile</name>
<description>Dosyaların istemciye tesliminde çekirdeğin dosya gönderme
  desteğinin kullanımını etkin kılar.</description>
<syntax>EnableSendfile On|Off</syntax>
<default>EnableSendfile On</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>2.0.44 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge, dosya içeriğinin istemciye teslimi için
      <program>httpd</program>’nin çekirdeğin dosya gönderme desteğini
      kullanıp kullanmayacağını belirler. Öntanımlı olarak, bir isteğin
      yerine getirilmesi, bir durağan dosyanın teslimatı sırasında olduğu
      gibi, bir dosya içindeki veriye erişilmesini gerektirmediği takdirde
      Apache, işletim sistemi tarafından destekleniyorsa dosyayı istemciye
      teslim etmek için çekirdeğin dosya gönderme özelliğini kullanır.</p>

    <p>Çekirdeğin dosya gönderme mekanizması, okuma, gönderme ve tampon
      ayırma işlemlerini ayrı ayrı yapmaktan kaçınır. Fakat bazı
      platformlarda veya bazı dosya sistemlerinde aşağıda belirtilen işlemsel
      sorunlardan kaçınmak için bu özelliği iptal etmek daha iyidir:</p>

    <ul>
    <li>Bazı platformlar,  derleme sistemince saptanamayan bozuk bir dosya
      gönderme desteğine sahiptir; özellikle eğer derleme işlemi dosya
      gönderme desteğinde sorun olmayan bir makinede yapılıp çalıştırılabilir
      dosyaların sorunlu makineye kurulduğu durumda bu saptama
      yapılamayacaktır.</li>
    <li>Linux’ta IPv6 kullanırken dosya gönderme desteği bazı ağ
      kartlarındaki TCP toplama sağlaması aktarım hatasını tetikler.</li>
    <li>Itanium üzerinde çalışan Linux’ta dosya gönderme desteği 2GB’tan
      büyük dosyalarla çalışamamaktadır.</li>
    <li><directive module="core">DocumentRoot</directive> ağ dosya sistemi
      (NFS veya SMB gibi) üzerinde olduğu durumda çekirdek ağ dosyalarını
      kendi arabelleği üzerinden sunamayabilir.</li>
    </ul>

    <p>Bu sorunlardan muzdarip sunucu yapılandırmaları için bu özelliği şöyle
      iptal edebilirsiniz:</p>

    <example>
      EnableSendfile Off
    </example>

    <p>Bu özellik, sadece bir NFS veya SMB dosya sistemi üzerinde sunulan
      dosyaları kapsamak üzere şu şekilde kolayca kapatılabilir:</p>

    <example>
      &lt;Directory "/path-to-nfs-files"&gt;
      <indent>
        EnableSendfile Off
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>
    <p><directive>EnableSendfile</directive> yönergesinin .htaccess ve diziniçi
      yapılandırmalarınını <module>mod_disk_cache</module> tarafından
      desteklenmediğini lütfen aklınızdan çıkarmayın.
      <directive>EnableSendfile</directive> yönergesinin sadece küresel
      tanımları hesaba katılır.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ErrorDocument</name>
<description>Bir hata durumunda sunucunun istemciye ne döndüreceğini
  belirler.</description>
<syntax>ErrorDocument <var>hata-kodu</var> <var>belge</var></syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Metin iletilerini tırnak içine alma sözdizimi Apache 2.0’da
  farklıdır.</compatibility>

<usage>
    <p>Bir sorun çıktığında veya hata oluştuğunda Apache şu dört işlemden
      birini yapacak şekilde yapılandırılabilir:</p>

    <ol>
      <li>Yerleşik bir hata iletisi çıktılanır.</li>

      <li>Özel bir ileti çıktılanır.</li>

      <li>Sorunu/hatayı işleyecek yerel bir <var>URL-yoluna</var> yönlendirme
        yapılır.</li>

      <li>Sorunu/hatayı işleyecek harici bir <var>URL-yoluna</var>
        yönlendirme yapılır.</li>
    </ol>

    <p>İlk seçenek öntanımlıdır. Diğer üç seçenek
      <directive>ErrorDocument</directive> yönergesinin argümanları (hata
      kodundan sonra bir URL veya hata iletisi) ile belirtilir. Apache bazı
      durumlarda sorun/hata ile ilgili ek bilgi verecektir.</p>

    <p>URL’ler yerel yollarda (<directive
      module="core">DocumentRoot</directive>’a göre) bir bölü çizgisi (/) ile
      başlatılabileceği gibi istemci tarafından çözümlenecek tam bir URL
      şeklinde de belirtilebilir. Bunlar yerine, tarayıcıda gösterilmek üzere
      bir ileti de belirtilebilir. Örnekler:</p>

    <example>
      ErrorDocument 500 http://hata.meselae.dom/cgi-bin/dnmci<br />
      ErrorDocument 404 /cgi-bin/bad_urls.pl<br />
      ErrorDocument 401 /subscription_info.html<br />
      ErrorDocument 403 "Kusura bakmayın, bugün hizmet veremiyoruz."
    </example>

    <p>Bunlardan başka, Apache’nin kendi hata iletilerinin kullanılacağı özel
      <code>default</code> değeri ile belirtilebilir. Normal şartlar altında
      gerekmese de, bir şey belirtilmediği takdirde mevcut bir
      <directive>ErrorDocument</directive> yönergesini miras alan
      yapılandırmalarda Apache’nin kendi hata iletilerinin kullanımı
      <code>default</code> değeri açıkça belirtilerek örnekteki gibi
      zorlanabilir:</p>

    <example>
      ErrorDocument 404 /cgi-bin/bad_urls.pl<br /><br />
      &lt;Directory /web/docs&gt;<br />
      <indent>
        ErrorDocument 404 default<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p><directive>ErrorDocument</directive> yönergesinde bir uzak URL (önünde
      <code>http</code> bulunan bir yol) belirtildiğinde, belge aynı sunucuda
      olsa bile, Apache’nin istemciye belgeyi bulacağı yer için bir
      yönlendirme göndereceğine dikkat ediniz. Bunun bazı istenmeyen etkileri
      vardır; en önemlilerinden biri istemcinin hata kodu yerine bir
      yönlendirme durum kodu alacak olmasıdır. Bu, bir URL’nin geçerliliğini
      durum koduna göre saptayan istemciler veya robotlar için yanıltıcı
      olacaktır. Buna ek olarak, <code>ErrorDocument 401</code> için bir uzak
      URL belirttiğiniz durumda istemci 401 durum kodunu almayacağı için
      kullanıcıdan parola isteğinde bulunamayacaktır. Bu bakımdan,
      <strong>ihtiyaç duyduğunuz takdirde, <code>ErrorDocument 401</code>
      yönergesine yerel bir belge belirtmelisiniz.</strong></p>

    <p>Sunucunun ürettiği hata iletileri "çok kısa" olduğu takdirde,
      Microsoft Internet Explorer (MSIE) öntanımlı olarak bu hata iletilerini
      yoksayar ve bunun yerine kendi "kullanıcı dostu" hata iletilerini
      kullanır. "Çok kısa" eşiği duruma göre değişmekle birlikte, genellikle,
      hata iletileriniz 512 bayttan büyük olduğu takdirde MSIE kendi hata
      iletileri yerine sunucunun ürettiği hata iletilerini gösterecektir. Bu
      konuda daha fazla bilgiyi <a
      href="http://support.microsoft.com/default.aspx?scid=kb;tr-tr;Q294807"
      >Q294807</a> kodlu Microsoft Knowledge Base makalesinde
      bulabilirsiniz.</p>

    <p>Çoğu yerleşik hata iletisi özel iletilerle değiştirilebilse de bazı
      durumlarda <directive module="core">ErrorDocument</directive> ile ne
      belirtildiğine bakılmaksızın yerleşik hata iletileri kullanılır.
      Özellikle, bozuk bir istek saptandığında normal istek işleme hemen
      devre dışı bırakılır ve yerleşik hata iletisi döndürülür. Bu, hatalı
      istekler yaparak güvenlik sorunlarına yol açılmak istenmesi
      durumlarında gereklidir.</p>

    <p>2.0 öncesi sürümlerde iletiler bir çift çift-tırnak içine alınmayıp,
      tek bir çift-tırnak ile başlatılması yeterli olurdu.</p>
</usage>

<seealso><a href="../custom-error.html">Özel Hata Yanıtları</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ErrorLog</name>
<description>Sunucunun hata günlüğünü tutacağı yeri belirler.</description>
<syntax> ErrorLog <var>dosya-yolu</var>|syslog[:<var>oluşum</var>]</syntax>
<default>ErrorLog logs/error_log (Unix) ErrorLog logs/error.log (Windows)</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive>ErrorLog</directive> yönergesi sunucunun saptadığı hataları
      kaydedeceği dosyanın ismini belirtmek için kullanılır.
      <var>dosya-yolu</var> ile göreli dosya yolu belirtildiği takdirde
      dizininin <directive  module="core">ServerRoot</directive> ile
      belirtilen sunucu kök dizinine göre belirtildiği varsayılır.</p>

    <example><title>Örnek</title>
    ErrorLog /var/log/httpd/error_log
    </example>

    <p><var>dosya-yolu</var> bir boru imi (|) ile başlatıldığı takdirde hata
      iletilerinin hata günlüğünü işleme sokacak komuta borulanacağı
      varsayılır.</p>

    <example><title>Örnek</title>
    ErrorLog "|/usr/local/bin/httpd_errors"
    </example>

    <p>Dosya adı yerine <code>syslog</code> kullanılırsa, sistem desteklediği
      takdirde günlük kaydı syslogd(8) üzerinden yürütülür. Öntanımlı olarak
      <code>local7</code> syslog oluşumu kullanılır. Bunu
      <code>syslog:<var>oluşum</var></code> sözdizimini kullanarak
      değiştirebilirsiniz. Buradaki <code><var>oluşum</var></code>
      syslog.conf(5) kılavuz sayfasında belirtilen oluşum isimlerinden biri
      olabilir.</p>

    <example><title>Örnek</title>
    ErrorLog syslog:user
    </example>

    <p>GÜVENLİK: Günlük dosyalarının saklandığı dizin, sunucuyu başlatan
      kullanıcı dışındakiler tarafından yazılabilir olduğu takdirde
      güvenliğinizin nasıl tehlikeye gireceği <a
      href="../misc/security_tips.html#serverroot">güvenlik ipuçları</a>
      belgesinde ayrıntılı olarak açıklanmıştır.</p>
    <note type="warning"><title>Ek Bilgi</title>
      <p>Unix-dışı platformlarda dosya yolunu girerken, platform ters bölü
        çizgilerini desteklese bile normal bölü çizgileri kullanmaya özen
        göstermelisiniz. Genel olarak, dosya yollarını belirtirken
        yapılandırma dosyası boyunca normal bölü çizgisi kullanmak her zaman
        daha iyidir.</p>
    </note>
</usage>
<seealso><directive module="core">LogLevel</directive></seealso>
<seealso><a href="../logs.html">Apache Günlük Dosyaları</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>FileETag</name>
<description><code>ETag</code> HTTP yanıt başlığını oluşturmakta kullanılacak
  dosya özniteliklerini belirler.</description>
<syntax>FileETag <var>bileşen</var> ...</syntax>
<default>FileETag INode MTime Size</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>

<usage>
    <p><directive>FileETag</directive> yönergesi, belge bir dosyaya dayandığı
      takdirde <code>ETag</code> (Entity Tag - öğe etiketi kısaltması) yanıt
      başlığı alanını oluşturmakta kullanılacak dosya özniteliklerini
      yapılandırır. (<code>ETag</code> değeri, ağ band genişliğinden kazanmak
      için arabellek yönetiminde kullanılır.) Apache 1.3.22 ve öncesinde
      <code>ETag</code> değeri <em>daima</em>  dosyanın düğümü, boyutu ve son
      değişiklik zamanından (mtime) oluşurdu. <directive>FileETag</directive>
      yönergesi ne kullanılması gerektiğini belirleyebilmenizi sağlar. Değer
      olarak belirtilebilecek anahtar sözcükler şunlardır:</p>

    <dl>
     <dt><strong>INode</strong></dt>
     <dd>Dosyanın düğüm numarası hesaba katılır.</dd>
     <dt><strong>MTime</strong></dt>
     <dd>Dosyanın son değişiklik tarih ve saati dahil edilir.</dd>
     <dt><strong>Size</strong></dt>
     <dd>Dosyanın bayt cinsinden uzunluğu dahil edilir.</dd>
     <dt><strong>All</strong></dt>
     <dd>Olası tüm alanlar kullanılır. Bu şuna eşdeğerdir:
         <example>FileETag INode MTime Size</example></dd>
     <dt><strong>None</strong></dt>
     <dd>Bir belge dosyasıyla sunulsa bile yanıta hiçbir <code>ETag</code>
      alanı dahil edilmez.</dd>
    </dl>

    <p>Öntanımlı ayarları miras alıp bunların kapsamını genişletmek/daraltmak
      için <code>INode</code>, <code>MTime</code> ve <code>Size</code>
      anahtar sözcüklerinin önüne <code>+</code> veya <code>-</code> imi
      konabilir. Bu imlerin bulunmadığı bir anahtar sözcüğün varlığı halinde
      hiçbir değer miras alınmaz.</p>

    <p>Eğer bir dizinin yapılandırması
      <code>FileETag&nbsp;INode&nbsp;MTime&nbsp;Size</code> ve alt dizini
      <code>FileETag&nbsp;-INode</code> içeriyorsa bu alt dizinin (ve bir
      geçersizleştirme olmadığı takdirde onun alt dizinlerinin) ayarları
      <code>FileETag&nbsp;MTime&nbsp;Size</code> yapılandırmasına eşdeğer
      olacaktır.</p>
    <note type="warning"><title>Uyarı</title>
      WebDAV’ın etkin olduğu yerlerde veya dizinlerde saklama alanı sağlayıcı
      olarak <module>mod_dav_fs</module> kullanılıyorsa öntanımlı ayarları
      değiştirmeyiniz. <module>mod_dav_fs</module>, koşullu isteklerde
      <code>ETag</code> karşılaştırmaları yapabilmek için
      <code>INode&nbsp;MTime&nbsp;Size</code> yapılandırmasını kullanır. Eğer
      <code>ETag</code> ayarı <directive>FileETag</directive> yönergesi
      kullanılarak değiştirilirse koşullu istekler gerektiği gibi yerine
      getirilemez.
    </note>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>Files</name>
<description>Dosya isimleriyle eşleşme halinde uygulanacak yönergeleri
  içerir.</description>
<syntax>&lt;Files <var>dosya-adı</var>&gt; ... &lt;/Files&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p><directive type="section">Files</directive> yönergesi, içerdiği
      yönergelerin etki alanını dosya isimlerine göre sınırlandırır.
      <directive module="core" type="section">Directory</directive> ve
      <directive module="core" type="section">Location</directive> bölümleri
      ile karşılaştırılabilir. Bir <code>&lt;/Files&gt;</code> yönergesi ile
      sonlandırılması gerekir. Bu bölüm içinde belirtilen yönergeler,
      <directive type="section">Files</directive> yönergesinde belirtilen
      <var>dosya-adı</var>’nın son bileşeniyle (dizinler atıldıktan sonda
      kalan dosya ismi) eşleşen nesnelere uygulanır. <directive
      type="section">Files</directive> bölümleri yapılandırma dosyasında,
      <directive module="core" type="section">Directory</directive> bölümleri
      ve <code>.htaccess</code> dosyaları okunduktan sonra fakat <directive
      type="section" module="core">Location</directive> yönergelerinden önce
      göründükleri sıraya göre işleme sokulurlar. <directive
      type="section">Files</directive> bölümlerinin <directive type="section"
      module="core">Directory</directive> bölümlerinin içinde uygulama
      alanını sınırlamak amacıyla kullanılabileceğine dikkat ediniz.</p>

    <p><var>dosya-adı</var> argümanının bir dosya ismi veya bir dosya ismi
      kalıbı içermesi gerekir. Bir dosya ismi kalıbındaki her <code>?</code>
      imi bir karakterle eşleştirilirken <code>*</code> imi karakter dizileri
      ile eşleştirilir. <code>~</code> imine ek olarak <glossary
      ref="regex">düzenli ifadeler</glossary> de kullanılabilir. Örneğin</p>

    <example>
      &lt;Files ~ "\.(gif|jpe?g|png)$"&gt;
    </example>

    <p>satırı en bilinen resim dosyası biçimleriyle eşleşecektir. Bunun
      yerine <directive module="core" type="section">FilesMatch</directive>
      yönergesi de tercih edilebilirdi.</p>

    <p><directive type="section" module="core">Directory</directive> ve
      <directive type="section" module="core">Location</directive>
      bölümlerinin aksine, <directive type="section">Files</directive>
      bölümleri <code>.htaccess</code> dosyaları içinde kullanılabilir. Bu
      sayede kullanıcıların kendi dosyalarına erişimi dosya seviyesinde
      denetlemelerine imkan sağlanmış olur.</p>

</usage>
<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir
  arada ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>FilesMatch</name>
<description>Düzenli ifadelerin dosya isimleriyle eşleşmesi halinde
  uygulanacak yönergeleri içerir.</description>
<syntax>&lt;FilesMatch <var>düzifd</var>&gt; ... &lt;/FilesMatch&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p><directive type="section">FilesMatch</directive> yönergesi, içerdiği
      yönergelerin etki alanını <directive module="core"
      type="section">Files</directive> yönergesinin yaptığı gibi dosya
      isimlerine göre sınırlandırır. Ancak, argüman olarak bir <glossary
      ref="regex">düzenli ifade</glossary> kabul eder. Örneğin</p>

    <example>
      &lt;FilesMatch "\.(gif|jpe?g|png)$"&gt;
    </example>

    <p>satırı en bilinen resim dosyası biçimleriyle eşleşecektir.</p>
</usage>

<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir
  arada ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ForceType</name>
<description>Bütün dosyaların belirtilen ortam türüyle sunulmasına
  sebep olur.</description>
<syntax>ForceType <var>ortam-türü</var>|None</syntax>
<contextlist><context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Apache 2.0’da core modülüne taşındı.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge, bir <code>.htaccess</code> dosyası veya bir
      <directive type="section" module="core">Directory</directive>,
      <directive type="section" module="core">Location</directive> veya
      <directive type="section" module="core">Files</directive> bölümüne
      yerleştirildiği zaman, eşleşen tüm dosyaların <var>ortam-türü</var> ile
      belirtilen içerik türüyle sunulmasına sebep olur. Örneğin, altında
      sadece GIF dosyaları bulunan bir dizininiz varsa ve bunlara tek tek
      <code>.gif</code> uzantısı belirtmek istemiyorsanız şu yapılandırmayı
      kullanabilirsiniz:</p>

    <example>
      ForceType image/gif
    </example>

    <p>Bu yönerge, <directive module="mod_mime">AddType</directive> yönergesi
      üzerinden ve <code>mime.types</code> dosyasında örtük olarak
      tanımlanmış ortam türü/dosya uzantısı ilişkilerini geçersiz kılar.</p>

    <p>Ayrıca, daha genel <directive>ForceType</directive> ayarlarını da
      <code>None</code> değeriyle geçersiz kılabilirsiniz:</p>

    <example>
      # tüm dosyaların image/gif olarak sunulması için:<br />
      &lt;Location /images&gt;<br />
        <indent>
          ForceType image/gif<br />
        </indent>
      &lt;/Location&gt;<br />
      <br />
      # normal MIME-türüne geri dönmek için:<br />
      &lt;Location /images/mixed&gt;<br />
      <indent>
        ForceType None<br />
      </indent>
      &lt;/Location&gt;
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>HostnameLookups</name>
<description>İstemci IP adresleri üzerinde DNS sorgularını etkin kılar.
</description>
<syntax>HostnameLookups On|Off|Double</syntax>
<default>HostnameLookups Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context></contextlist>

<usage>
    <p>Bu yönerge oturum açabilecek konak isimlerini tespit edebilmek için
      DNS sorgularını etkin kılar (ve sonuç <code>REMOTE_HOST</code>’ta
      belirtilerek CGI/SSI’lere aktarılır). <code>Double</code> değeri
      sorgunun çift yönlü yapılacağını belirtir. Yani, bir tersine sorgunun
      ardından bir normal sorgu yapılır. Normal sorguda elde edilen IP
      adreslerinden birinin istek yapan IP adresi ile eşleşmesi gerekir.
      ("tcpwrappers" terminolojisinde buna <code>PARANOID</code> adı
      verilir.)</p>

    <p>Konak ismine göre erişimi denetlemek için
      <module>mod_authz_host</module> kullanıldığında, nasıl bir ayar
      yapıldığına bakılmaksızın, çift yönlü sorgulama yapılır. Bu güvenlik
      için gereklidir. Bunun dışında açıkça <code>HostnameLookups
      Double</code> belirtilmedikçe genellikle çift yönlü sorgulama yapılmaz.
      Örneğin, sadece  <code>HostnameLookups On</code> belirtilmiş ve konak
      ismi kısıtlamalarıyla korunmuş bir nesne için bir istek yapılmışsa çift
      yönlü sorgunun başarısına bakılmaksızın CGI’lere
      <code>REMOTE_HOST</code> olarak tek yönlü sorgu sonucu aktarılır.</p>

    <p>Gerçekte ters yönlü sorguya gerek duyulmayan sitelerde ağ trafiğini
      yormamak için <code>Off</code>, öntanımlı değerdir. Ayrıca, son
      kullanıcıların DNS sorguları nedeniyle gereksiz yere bir beklemeye
      maruz kalmaması için de bu daha iyidir. Yükü zaten ağır olan sitelerde,
      DNS sorgularının görece uzun zaman alması nedeniyle bu yönergenin
      değeri <code>Off</code> olarak bırakılmalıdır. Öntanımlı olarak kurulum
      dizininizin <code>bin</code> alt dizinine kurulan
      <program>logresolve</program> uygulaması kullanılarak oturum açan IP
      adresleri için isim sorguları çevrim dışıyken yapılabilir.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>If</name>
<description>Çalışma anında bir koşul bir istek tarafından yerine getirildiği
takdirde uygulanacak yönergeleri barındırır.</description>
<syntax>&lt;If <var>ifade</var>&gt; ... &lt;/If&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p><directive type="section">If</directive> yönergesi bir ifadeyi çalışma
      anında değerlendirir ve ifadenin sonucu doğru olduğu takdirde içerdiği
      yönergeleri uygular. Örnek:</p>

    <example>
        &lt;If "$req{Host} = ''"&gt;
    </example>

    <p>Bir <var>Host:</var> başlığı içermeyen HTTP/1.0 istekleriyle eşleşir.</p>
</usage>

<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir arada
  ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız. <directive type="section">If</directive>
  bölümleri<directive type="section">Files</directive> bölümleri ile aynı
  önceliğe sahiptir ve aynı amaçla kullanılır.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>IfDefine</name>
<description>Başlatma sırasında bir doğruluk sınamasından sonra işleme
sokulacak yönergeleri sarmalar.</description>
<syntax>&lt;IfDefine [!]<var>parametre-adı</var>&gt; ...
    &lt;/IfDefine&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p><code>&lt;IfDefine <var>sınama</var>&gt;...&lt;/IfDefine&gt;
      </code> bölümü koşullu olarak işleme sokulacak yönergeleri içerir.
      Bir <directive type="section">IfDefine</directive> bölümü içindeki
      yönergeler sadece <var>sınama</var> doğru sonuç verirse işleme sokulur.
      Aksi takdirde, bölüm içinde kalan her şey yok sayılır.</p>

    <p><directive type="section">IfDefine</directive> bölüm yönergesinde
      <var>sınama</var> için belirtilebilecek iki biçim vardır:</p>

    <ul>
      <li><var>parametre-adı</var></li>

      <li><code>!</code><var>parametre-adı</var></li>
    </ul>

    <p>Birinci durumda bölüm içinde kalan yönergeler sadece
      <var>parametre-adı</var> ile belirtilen parametre tanımlı ise işleme
      sokulur. İkinci durumda ise tersi yapılır, yani sadece
      <var>parametre-adı</var> ile belirtilen parametre tanımlı
      <strong>değil</strong> ise yönergeler işleme sokulur.</p>

    <p><var>parametre-adı</var> argümanı sunucu başlatılırken
      <program>httpd</program> komut satırında
      <code>-D<var>parametre</var></code> ile
      veya <directive module="core">Define</directive> yönergesi ile
      belirtilerek tanımlı hale getirilebilir.</p>

    <p><directive type="section">IfDefine</directive> bölümleri iç içe
      olabilir, dolayısıyla çok parametreli basit sınamalar gerçeklenebilir.
      Örnek:</p>

    <example>
      httpd -DReverseProxy -DUseCache -DMemCache ...<br />
      <br />
      # httpd.conf<br />
      &lt;IfDefine ReverseProxy&gt;<br />
      <indent>
        LoadModule proxy_module   modules/mod_proxy.so<br />
        LoadModule proxy_http_module   modules/mod_proxy_http.so<br />
        &lt;IfDefine UseCache&gt;<br />
        <indent>
          LoadModule cache_module   modules/mod_cache.so<br />
          &lt;IfDefine MemCache&gt;<br />
          <indent>
            LoadModule mem_cache_module   modules/mod_mem_cache.so<br />
          </indent>
          &lt;/IfDefine&gt;<br />
          &lt;IfDefine !MemCache&gt;<br />
          <indent>
            LoadModule disk_cache_module   modules/mod_disk_cache.so<br />
          </indent>
          &lt;/IfDefine&gt;
        </indent>
        &lt;/IfDefine&gt;
      </indent>
      &lt;/IfDefine&gt;
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>IfModule</name>
<description>Belli bir modülün varlığına veya yokluğuna göre işleme sokulacak
yönergeleri sarmalar.</description>
<syntax>&lt;IfModule [!]<var>modül-dosyası</var>|<var>modül-betimleyici</var>&gt; ...
    &lt;/IfModule&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>
<compatibility>Modül betimleyiciler 2.1 sürümünde ve sonrası için geçerlidir.</compatibility>

<usage>
    <p><code>&lt;IfModule <var>sınama</var>&gt;...&lt;/IfModule&gt;</code>
      bölümü belli bir modülün varlığına veya yokluğuna göre işleme sokulacak
      yönergeleri içerir. Bir <directive type="section">IfModule</directive>
      bölümü içindeki yönergeler sadece <var>sınama</var> doğru sonuç verirse
      işleme sokulur. Aksi takdirde, bölüm içinde kalan her şey yok sayılır.</p>

    <p><directive type="section">IfModule</directive> bölüm yönergesinde
      <var>sınama</var> için belirtilebilecek iki biçim vardır:</p>

    <ul>
      <li><var>modül</var></li>

      <li>!<var>modül</var></li>
    </ul>

    <p>Birinci durumda bölüm içinde kalan yönergeler sadece
      <var>modül</var> ile belirtilen modül Apache içine dahil edilmişse veya
      <directive module="mod_so">LoadModule</directive> yönergesi ile devingen
      olarak yüklenmişse işleme sokulur. İkinci durumda ise tersi yapılır, yani
      sadece <var>modül</var> içerilmiş <strong>değil</strong> ise yönergeler
      işleme sokulur.</p>

    <p><var>modül</var> argümanında bir modül betimleyici veya modülün derleme
      sırasındaki dosya adı belirtilebilir. Örneğin, <code>rewrite_module</code>
      bir betimleyici, <code>mod_rewrite.c</code> ise bir dosya ismidir. Eğer
      modül çok sayıda kaynak dosyasından oluşuyorsa
      <code>STANDARD20_MODULE_STUFF</code> dizgesini içeren dosyanın ismi
      kullanılır.</p>

    <p><directive type="section">IfModule</directive> bölümleri iç içe
      olabilir, dolayısıyla çok parametreli basit sınamalar gerçeklenebilir.</p>

    <note>Bu bölümü sadece yapılandırma dosyanızın belli modüllerin varlığına
      veya yokluğuna bağlı olarak çalışması gerektiği durumlarda
      kullanmalısınız. Normal işlemlerde yönergelerin <directive
      type="section">IfModule</directive> bölümlerine yerleştirilmeleri
      gerekmez.</note>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>Include</name>
<description>Sunucu yapılandırma dosyalarının başka dosyaları içermesini sağlar.
</description>
<syntax>Include <var>dosya-yolu</var>|<var>dizin-yolu</var></syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context>
</contextlist>
<compatibility>Dosya kalıbıyla eşleşme 2.0.41 ve sonrasında mevcuttur.
</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge sunucu yapılandırma dosyalarının başka dosyaları içermesini
      mümkün kılar.</p>

    <p>Çok sayıda dosyayı bir kerede alfabetik sırada içermek için kabuk tarzı
      (<code>fnmatch()</code>) dosya ismi kalıp karakterleri kullanılabilir.
      Ayrıca, eğer <directive>Include</directive> yönergesi bir dosya değil de
      bir dizin gösteriyorsa Apache bu dizindeki ve alt dizinlerindeki bütün
      dosyaları okuyacaktır. Bunula birlikte, dizinin bir bütün olarak okutulması
      önerilmez, çünkü dizinde <program>httpd</program> programının çökmesine
      sebep olabilecek geçici dosyalar unutulabilir. Bunun yerine, belli bir
      şablona uyan dosyaları seçebilmek için, örneğin *.conf gibi dosya
      kalıplarının kullanılmasını öneriyoruz.</p>

    <p>Dosya yolu mutlak bir dosya yolu olarak belirtilebileceği gibi
      <directive module="core">ServerRoot</directive> dizinine göreli olarak da
      belirtilebilir.</p>

    <p>Örnekler:</p>

    <example>
      Include /usr/local/apache2/conf/ssl.conf<br />
      Include /usr/local/apache2/conf/vhosts/*.conf
    </example>

    <p>Veya dizinler <directive module="core">ServerRoot</directive> dizinine
      göre belirtilebilir:</p>

    <example>
      Include conf/ssl.conf<br />
      Include conf/vhosts/*.conf
    </example>

</usage>

<seealso><program>apachectl</program></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>KeepAlive</name>
<description>HTTP kalıcı bağlantılarını etkin kılar</description>
<syntax>KeepAlive On|Off</syntax>
<default>KeepAlive On</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><code>Keep-Alive</code> yönergesi HTTP/1.0 protokolüne bir eklenti olup
      HTTP/1.1 protokolünün kalıcı bağlantı özelliği aynı TCP bağlantısı
      üzerinden çok sayıda isteğin gönderilmesini mümkün kılan uzun süreli HTTP
      oturumları açılmasını sağlar. Bunun, çok sayıda resim içeren HTML
      belgelerin yanıt zamanlarında bazı durumlarda %50’lik bir hızlanmayla
      sonuçlandığı gösterilmiştir. Kalıcı bağlantıları etkin kılmak için
      yönerge <code>KeepAlive On</code> şeklinde kullanılır.</p>

    <p>HTTP/1.0 istemcileri için kalıcı bağlantılar sadece bir istemci
      tarafından özellikle istendiği takdirde kullanılabilir. Ek olarak,
      HTTP/1.0 istemci kalıcı bağlantıları sadece içerik uzunluğu baştan
      bilindiği zaman kullanılabilir. Bu, CGI çıktısı, SSI sayfaları ve
      sunucunun ürettiği dizin listeleri gibi genellikle HTTP/1.0 istemcilere
      kalıcı bağlantılar kullanmayan devingen içeriklere uygulanır. HTTP/1.1
      istemciler için kalıcı bağlantılar aksi belirtilmedikçe öntanımlıdır.
      İstemci istediği takdirde, uzunluğu bilinmeyen içerik kalıcı bağlantılar
      üzerinden gönderilirken parçalı kodlama kullanılacaktır.</p>

    <p>Bir istemci kalıcı bağlantı kullandığı takdirde, bağlantı üzerinden kaç
      istek gönderilirse gönderilsin,
      <directive module="mpm_common">MaxRequestsPerChild</directive> yönergesi
      bakımından tek bir istek olarak değerlendirilir.</p>
</usage>

<seealso><directive module="core">MaxKeepAliveRequests</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>KeepAliveTimeout</name>
<description>Bir kalıcı bağlantıda sunucunun bir sonraki isteği bekleme süresi
</description>
<syntax>KeepAliveTimeout <var>sayı</var>[ms]</syntax>
<default>KeepAliveTimeout 5</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>
<compatibility>Apache 2.3.2'den itibaren milisaniyelik değerler belirtilebilmektedir.</compatibility>

<usage>
    <p>Sunucunun kalıcı bir bağlantıyı kapatmadan önce bir sonraki isteği kaç
      saniye bekleyeceğini belirler. Ayrıca, ms soneki kullanılarak süreyi
      milisaniye olarak belirtmek de mümkündür. İstek alındıktan sonra
      <directive module="core">Timeout</directive> yönergesiyle belirtilen
      zaman aşımı değeri uygulanır.</p>

    <p><directive>KeepAliveTimeout</directive> için yüksek bir değer belirtmek
      ağır yüklü sunucularda başarım sorunlarına yol açar. Daha yüksek bir
      zaman aşımı, boştaki istemcilerin bulunduğu bağlantıları bekleyen daha
      fazla sunucu sürecini meşgul edecektir.</p>

    <p>İsme dayalı sanal konak bağlamında, <directive
    module="core">NameVirtualHost</directive> bölümleri içinde tanımlanmış
    ilk sanal konağın (öntanımlı konak) değeri kullanılır. Diğer değerler
    görmezden gelinir.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>Limit</name>
<description>Erişimi sınırlanacak HTTP yöntemleri için erişim sınırlayıcıları
sarmalar.</description>
<syntax>&lt;Limit <var>yöntem</var> [<var>yöntem</var>] ... &gt; ...
    &lt;/Limit&gt;</syntax>
<contextlist><context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>AuthConfig, Limit</override>

<usage>
    <p>Erişim denetleyicileri normalde <strong>tüm</strong> erişim yöntemleri
      için etkindir ve olağan olanı da budur. <strong>Genel durum olarak,
      erişim denetim yönergeleri bir <directive
      type="section">Limit</directive> bölümüne
      yerleştirilmemelidir.</strong></p>

    <p><directive type="section">Limit</directive> bölümünün amacı, erişim
      denetleyicilerinin etkilerini belli HTTP yöntemleri için sınırlamaktır.
      <directive type="section">Limit</directive> bölümü içinde listelenen
      erişim sınırlamaları, kalan tüm diğer yöntemler için <strong>etkisiz
      olacaktır</strong>. Aşağıdaki örnekte, erişim sınırlaması
      <code>POST</code>, <code>PUT</code> ve <code>DELETE</code> yöntemleri
      için uygulanmakta, diğer tüm yöntemler korumasız bırakılmaktadır:</p>

    <example>
      &lt;Limit POST PUT DELETE&gt;<br />
      <indent>
        Require valid-user<br />
      </indent>
      &lt;/Limit&gt;
    </example>

    <p>Birden fazla bölümde kullanılabilecek yöntem isimleri: <code>GET</code>,
      <code>POST</code>, <code>PUT</code>, <code>DELETE</code>,
      <code>CONNECT</code>, <code>OPTIONS</code>,
      <code>PATCH</code>, <code>PROPFIND</code>, <code>PROPPATCH</code>,
      <code>MKCOL</code>, <code>COPY</code>, <code>MOVE</code>,
      <code>LOCK</code> ve <code>UNLOCK</code>. <strong>Yöntem isimleri harf
      büyüklüğüne duyarlıdır.</strong> <code>GET</code> yöntemi sınırlanırsa
      <code>HEAD</code> istekleri de sınırlanmış olur. <code>TRACE</code>
      yöntemi sınırlanamaz (bkz, <directive module="core"
      >TraceEnable</directive>).</p>

    <note type="warning">Erişimi sınarlarken bir <directive
      type="section">Limit</directive> bölümü yerine daima bir <directive
      type="section" module="core">LimitExcept</directive> bölümünü tercih
      etmelisiniz, çünkü <directive type="section" module="core"
      >LimitExcept</directive> bölümü belirtilen yöntemler dışında kalanlara
      erişim koruması sağlar.</note>

    <p><directive type="section">Limit</directive> ve
    <directive type="section" module="core">LimitExcept</directive>
    yönergeleri iç içe olabilirler. Bu durumda, başarılı her
    <directive type="section">Limit</directive> veya <directive
    type="section" module="core">LimitExcept</directive> seviyesi, erişim
    denetimlerinin uygulanacağı yöntemlerle sınırlı kalmalıdır.</p>

    <note type="warning"><directive type="section">Limit</directive> veya
    <directive type="section">LimitExcept</directive> yönergelerini
    <directive module="mod_authz_core">Require</directive> yönergesi ile
    birlikte kullanılırken, ilk <directive module="mod_authz_core"
    >Require</directive> yönergesinin bir başka <directive
    module="mod_authz_core">Require</directive> yönergesinin varlığından
    bağımsız olarak isteği başarıyla yetkilendirdiğine dikkat ediniz.</note>

    <p>Örneğin, aşağıdaki yapılandırmayı ele alalım; tüm kullanıcılar
    <code>POST</code> istekleri için yetkilendirilecek ve tüm durumlarda
    <code>Require group editors</code> yönergesi yoksayılacaktır:</p>

    <example>
      &lt;LimitExcept GET&gt;
      <indent>
        Require valid-user
      </indent>
      &lt;/LimitExcept&gt;<br />
      &lt;Limit POST&gt;
      <indent>
        Require group editors
      </indent>
      &lt;/Limit&gt;
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>LimitExcept</name>
<description>İsimleri belirtilenler dışında kalan HTTP yöntemleri için
kullanılacak erişim sınırlayıcıları sarmalar.</description>
<syntax>&lt;LimitExcept <var>yöntem</var> [<var>yöntem</var>] ... &gt; ...
    &lt;/LimitExcept&gt;</syntax>
<contextlist><context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>AuthConfig, Limit</override>

<usage>
    <p><directive type="section">LimitExcept</directive> ve
      <code>&lt;/LimitExcept&gt;</code> argüman olarak belirtilenler
      <strong>dışında</strong> kalan HTTP yöntemleri için kullanılacak erişim
      sınırlayıcıları gruplamakta kullanılır. Yani, <directive type="section"
      module="core">Limit</directive> bölümünün tersine, standart olsun olmasın
      bütün yöntemler için erişimi kısıtlamakta kullanılabilir. Daha ayrıntılı
      bilgi edinmek için <directive module="core" type="section"
      >Limit</directive> yönergesinin açıklamasına bakınız.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      &lt;LimitExcept POST GET&gt;<br />
      <indent>
        Require valid-user<br />
      </indent>
      &lt;/LimitExcept&gt;
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitInternalRecursion</name>
<description>Dahili yönlendirmelerin ve istek içi isteklerin azami sayısını
belirler.</description>
<syntax>LimitInternalRecursion <var>sayı</var> [<var>sayı</var>]</syntax>
<default>LimitInternalRecursion 10</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>
<compatibility>Apache 2.0.47 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p>Örneğin, özgün istekleri dahili olarak bir CGI betiğine yönlendiren
      <directive module="mod_actions">Action</directive> yönergesi
      kullanıldığında bir dahili yönlendirme oluşur. İstek içi istekler ise
      bazı URI’ler için istek yapıldığında ne olacağını bulmak için Apache’nin
      kullandığı bir mekanizmadır. Örneğin, <module>mod_dir</module>,
      <directive module="mod_dir">DirectoryIndex</directive> yönergesinde
      listelenen dosyalara bakmak için istek içi istekler kullanır.</p>

    <p><directive>LimitInternalRecursion</directive> yönergesi sunucunun dahili
      yönlendirmeler ve istek içi isteklerin oluşturduğu döngülerden dolayı
      çökmemesini sağlar. Böyle döngüler genellikle yanlış yapılandırma sonucu
      ortaya çıkarlar.</p>

    <p>Yönerge her istek için değerlendirmeye alınacak iki farklı sınırlama
      için kullanılabilir. İlk <var>sayı</var> ardarda gelebilen dahili
      yönlendirmelerin azami sayısını, ikinci <var>sayı</var> ise istek içi
      isteklerin ne kadar iç içe olabileceğini belirler. Tek bir
      <var>sayı</var> belirtilirse iki sınırlama için de aynı değer
      kullanılır.</p>

    <example><title>Örnek</title>
      LimitInternalRecursion 5
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitRequestBody</name>
<description>İstemci tarafından gönderilen HTTP istek gövdesinin toplam
uzunluğunu sınırlar.</description>
<syntax>LimitRequestBody <var>bayt-sayısı</var></syntax>
<default>LimitRequestBody 0</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p>Bu yönerge, bir istek gövdesinde izin verilen bayt sayısını 0 (sınırsız
      anlamında) ile 2147483647 (2GB) arasında sınırlamak için kullanılır.</p>

    <p><directive>LimitRequestBody</directive> yönergesi kullanıcıya yönergenin
      kullanıldığı bağlam (sunucu, belli bir dizin, belli bir dosya, belli bir
      yer) dahilinde bir HTTP istek iletisi gövdesinin izin verilen uzunluğu
      için bir sınır belirleme imkanı verir. Eğer istemcinin isteği bu sınırı
      aşarsa sunucu isteği sunmak yerine bir hata iletisi döndürecektir. Normal
      bir istek ileti gövdesinin uzunluğu büyük oranda özkaynağın doğasına ve
      bu özkaynak üzerinde izin verilen yöntemlere bağlıdır. CGI betikleri
      genellikle ileti gövdesini form bilgisini almak için kullanır.
      <code>PUT</code> yöntemi gerçeklenimleri, en azından, sunucunun o
      özkaynak için kabul etmek isteyeceği herhangi bir gösterim kadar büyük
      bir değer gerektirecektir.</p>

    <p>Bu yönerge, bazı hizmet reddi (DoS) saldırılarından kaçınmak için sunucu
      yöneticilerine, anormal istemci istekleri üzerinde daha iyi denetim
      imkanı sağlar.</p>

    <p>Eğer, örneğin, belli bir yere dosya yükleme izni verir ve buraya
      yüklenebilecek dosya boyutunu 100 kB ile sınırlamak isterseniz yönergeyi
      şöyle kullanabilirsiniz:</p>

    <example>
      LimitRequestBody 102400
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitRequestFields</name>
<description>İstemciden kabul edilecek HTTP isteği başlık alanlarının sayısını
sınırlar.</description>
<syntax>LimitRequestFields <var>sayı</var></syntax>
<default>LimitRequestFields 100</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p><var>sayı</var>, en küçük 0 (sınırsız anlamında), en büyük 32767
      olabilir. Öntanımlı değer bir derleme zamanı sabiti olan
      <code>DEFAULT_LIMIT_REQUEST_FIELDS</code> ile belirlenir (dağıtımla gelen
      değeri 100’dür).</p>

    <p><directive>LimitRequestFields</directive> yönergesi sunucu
      yöneticilerine bir HTTP isteğinde izin verilen istek başlık alanlarının
      sayısı üzerindeki sınırı değiştirebilme imkanı verir. Sunucu bu değerin,
      normal bir istemci isteğinin içerebileceği alan sayısından daha büyük
      olmasına ihtiyaç duyar. Bir istemci tarafından kullanılan istek başlık
      alanlarının sayısı nadiren 20’yi geçer, fakat bu farklı istemci
      gerçeklenimleri için değişiklik gösterir ve çoğunlukla kullanıcının
      tarayıcısını ayrıntılı içerik müzakeresini desteklemek için nasıl
      yapılandırdığıyla ilgilidir. İsteğe bağlı HTTP eklentileri çoğunlukla
      istek başlık alanları kullanılarak ifade edilir.</p>

    <p>Bu yönerge, bazı hizmet reddi (DoS) saldırılarından kaçınmak için sunucu
      yöneticilerine, anormal istemci istekleri üzerinde daha iyi denetim
      imkanı sağlar. Eğer normal istemciler sunucudan istekte bulunurken çok
      fazla başlık alanı gönderildiğine dair bir hata iletisi alırlarsa bu
      değerin arttırılması gerekir.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      LimitRequestFields 50
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitRequestFieldSize</name>
<description>İstemciden kabul edilecek HTTP isteği başlık uzunluğunu sınırlar.
</description>
<syntax>LimitRequestFieldSize <var>bayt-sayısı</var></syntax>
<default>LimitRequestFieldSize 8190</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p>Bu yönerge, HTTP istek başlığında izin verilecek bayt sayısını
      belirler.</p>

    <p><directive>LimitRequestFieldSize</directive> yönergesi, sunucu
      yöneticilerine  HTTP istek başlık alanının azami uzunluğunu arttırıp
      azaltma imkanı verir. Sunucu bu değerin, normal bir istemci isteğinin
      içerebileceği herhangi bir başlık alanını tutabilecek kadar büyük
      olmasını gerektirir. Normal bir istek başlık alanı uzunluğu kullanıcının
      tarayıcısını ayrıntılı içerik müzakeresini desteklemek için nasıl
      yapılandırdığıyla ilgilidir. SPNEGO kimlik doğrulama başlıkları 12392
      baytlık olabilir.</p>

    <p>Bu yönerge, bazı hizmet reddi (DoS) saldırılarından kaçınmak için sunucu
      yöneticilerine, anormal istemci istekleri üzerinde daha iyi denetim
      imkanı sağlar.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      LimitRequestFieldSize 4094
    </example>

    <note>Normal şartlar altında öntanımlı değer değiştirilmemelidir.</note>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitRequestLine</name>
<description>İstemciden kabul edilecek HTTP istek satırının uzunluğunu sınırlar.
</description>
<syntax>LimitRequestLine <var>bayt-sayısı</var></syntax>
<default>LimitRequestLine 8190</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p>Bu yönerge, HTTP istek satırında izin verilecek bayt sayısını
      belirler.</p>

    <p><directive>LimitRequestLine</directive> yönergesi, sunucu yöneticilerine
      bir istemcinin HTTP istek satırının azami uzunluğunu arttırıp azaltma
      imkanı verir. İstek satırının içeriği HTTP yöntemi, URI ve protokol
      sürümünden oluştuğundan <directive>LimitRequestLine</directive>
      yönergesi, sunucudan bir istek için kullanılan istek adresinin uzunluğunu
      sınırlamış olur. Sunucu bu değerin, bir <code>GET</code> isteğinin sorgu
      kısmında aktarılabilen her bilgi dahil, özkaynak isimlerinden her birini
      tutabilecek kadar büyük olmasını gerektirir.</p>

    <p>Bu yönerge, bazı hizmet reddi (DoS) saldırılarından kaçınmak için sunucu
      yöneticilerine, anormal istemci istekleri üzerinde daha iyi denetim
      imkanı sağlar.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      LimitRequestLine 4094
    </example>

    <note>Normal şartlar altında öntanımlı değer değiştirilmemelidir.</note>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LimitXMLRequestBody</name>
<description>Bir XML temelli istek gövdesinin uzunluğunu sınırlar.</description>
<syntax>LimitXMLRequestBody <var>bayt-sayısı</var></syntax>
<default>LimitXMLRequestBody 1000000</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context></contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p>Bir  XML temelli istek gövdesinin azami bayt sayısını belirler. Değer
      olarak <code>0</code> belirtildiğinde herhangi bir boyut sınaması
      yapılmaz.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      LimitXMLRequestBody 0
    </example>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>Location</name>
<description>İçerdiği yönergeler sadece eşleşen URL’lere uygulanır.
</description>
<syntax>&lt;Location <var>URL-yolu</var>|<var>URL</var>&gt; ...
&lt;/Location&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive type="section">Location</directive> bölüm yönergesi kapsadığı
      yönergelerin etki alanını belirtilen URL’lerle sınırlar. Bu yönerge,
      <directive type="section" module="core">Directory</directive> yönergesine
      benzer ve <code>&lt;/Location&gt;</code> yönergesi ile biten bir alt
      bölüm başlatır. <directive type="section">Location</directive> bölümleri
      yapılandırma dosyasında göründükleri sıraya göre, <directive
      type="section" module="core">Directory</directive> bölümleri ve
      <code>.htaccess</code> dosyaları okunup <directive type="section"
      module="core">Files</directive> bölümleri de işlendikten sonra işleme
      sokulurlar.</p>

    <p><directive type="section">Location</directive> bölümleri dosya
      sisteminin tamamen dışında işlem görürler. Bunun çeşitli sonuçları olur.
      En önemlisi, <directive type="section">Location</directive>
      yönergelerinin dosya sistemi konumlarına erişimi denetim altına almak
      için kullanılmaması gerekliliğidir. Aynı dosya sistemi konumuna farklı
      URL’lerle erişmek mümkün olduğundan bu tür erişim denetimleri hile ile
      atlatılabilir olacaktır.</p>

    <note><title><directive type="section">Location</directive> ne zaman
      kullanılmalı</title>

    <p><directive type="section">Location</directive> yönergesini dosya sistemi
      dışındaki içeriğe çeşitli yönergeler uygulamak için kullanın. Dosya
      sisteminde bulunan içerik için <directive type="section"
      module="core">Directory</directive> ve <directive type="section"
      module="core">Files</directive> bölümlerini kullanın. Bunun istisnası,
      sunucunun tamamına bir yapılandırma uygulamak için kolay bir yol olan
      <code>&lt;Location /&gt;</code>  kullanımıdır.</p>
    </note>

    <p>Kaynağa yapılan (vekil olmayan) tüm istekler için eşleşecek URL,
      <code>/yol/</code> şeklinde bir URL yolu olmalı; <em>ne şema, ne konak ismi
      ne port ne de sorgu dizgesi içermelidir</em>. Vekil istekleri için eşleşecek
      URL ise <code>şema://sunucuadı/dosya-yolu</code> şeklinde olmalı ve önek
      içermelidir.</p>

    <p>URL içinde dosya kalıp karakterleri kullanılabilir. Dosya kalıp
      karakterleri bulunan bir dizgede bulunan <code>?</code> karakteri
      herhangi bir tek karakterle eşleşirken <code>*</code> karakteri herhangi
      bir karakter dizisi ile eşleşecektir. URL yolu içindeki / karakterleri
      ile hiçbir dosya kalıp karakteri eşleşmez.</p>

    <p>Ayrıca, <code>~</code> karakteri eşliğinde
      <glossary ref="regex">düzenli ifadeler</glossary> de kullanılabilir.
      Örneğin,</p>

    <example>
      &lt;Location ~ "/(ek|hususi)/veri"&gt;
    </example>

    <p>yönergesi <code>/ek/veri</code> ve <code>/hususi/veri</code> alt
      dizgeleriyle eşleşecektir. <directive type="section"
      module="core">LocationMatch</directive> yönergesi <directive
      type="section">Location</directive> yönergesinin düzenli ifade sürümüne
      eşdeğer davranır ve bir çok yazı tipinde <code>~</code> karakterini
      <code>-</code> karakterinden ayırmak zor olduğu için tercih edilir.</p>

    <p><directive type="section">Location</directive> işlevselliği özellikle
      <directive module="core">SetHandler</directive> yönergesi ile birlikte
      kullanışlı olur. Örneğin, durum isteklerini etkin kılmak ama sadece
      <code>mesela.dom</code>’dan gelen isteklere izin vermek için şöyle bir
      uygulama yapabilirsiniz:</p>

    <example>
      &lt;Location /status&gt;<br />
      <indent>
        SetHandler server-status<br />
        Order Deny,Allow<br />
        Deny from all<br />
        Allow from .mesela.dom<br />
      </indent>
      &lt;/Location&gt;
    </example>

    <note><title>/ (bölü çizgisi) hakkında</title>
      <p>Bölü çizgisinin URL içinde bulunduğu yere bağlı olarak özel anlamları
        vardır. Dosya sistemindeki çok sayıda yanyana kullanımının tek bir bölü
        çizgisi olarak ele alındığı duruma alışkın olanlar olabilir (yani,
        <code>/home///foo</code> ile <code>/home/foo</code> aynıdır). URL
        uzayında bunun böyle olması gerekli değildir. Eğer çok sayıda bölü
        çizgisini yanyana belirtmeniz gerekiyorsa <directive type="section"
        module="core">LocationMatch</directive> yönergesinde ve  <directive
        type="section">Location</directive> yönergesinin düzenli ifadeli
        kullanımında bunu açıkça belirtmeniz gerekir.</p>

      <p>Örneğin, <code>&lt;LocationMatch ^/abc&gt;</code> yönergesi
        <code>/abc</code> ile eşleşecek ama <code>//abc</code> ile
        eşleşmeyecektir. <directive type="section">Location</directive>
        yönergesinin düzenli ifade içermeyen kullanımındaki davranış vekil
        isteklerinde kullanılana benzer ve doğrudan kaynağa yapılan (vekil
        olmayan) isteklerde çok sayıda bölü çizgisi dolaylı olarak tek bir bölü
        çizgisiyle eşleşecektir. Örneğin, <code>&lt;Location
        /abc/def&gt;</code> belirtirseniz ve istek <code>/abc//def</code>
        şeklinde olursa bu ikisi eşleşir.</p>
    </note>
</usage>
<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir arada
  ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>LocationMatch</name>
<description>İçerdiği yönergeler sadece düzenli ifadelerle eşleşen URL’lere
uygulanır.</description>
<syntax>&lt;LocationMatch
    <var>düzifade</var>&gt; ... &lt;/LocationMatch&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive type="section">LocationMatch</directive> yönergesi içerdiği
      yönergelerin etki alanını <directive module="core" type="section"
      >Location</directive> yönergesinin yaptığı gibi belirtilen URL’lerle
      sınırlar. Ancak argüman olarak basit bir dizge değil bir <glossary
      ref="regex">düzenli ifade</glossary> alır. Örneğin,</p>

    <example>
      &lt;LocationMatch "/(ek|hususi)/veri"&gt;
    </example>

    <p>yönergesi <code>/ek/veri</code> ve <code>/hususi/veri</code> alt
      dizgeleriyle eşleşecektir.</p>
</usage>

<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir arada
  ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>LogLevel</name>
<description>Hata günlüklerinin ayrıntı seviyesini belirler.</description>
<syntax>LogLevel <var>seviye</var></syntax>
<default>LogLevel warn</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive>LogLevel</directive> yönergesi hata günlüklerine kaydedilen
      hata iletilerinde hangi ayrıntılara yer verileceğini belirler (<directive
      module="core">ErrorLog</directive> yönergesine bakınız). En yüksek önem
      derecesinden başlayarak olası <var>seviye</var> değerleri aşağıda
      sıralanmıştır:</p>

    <table border="1">
    <columnspec><column width=".2"/><column width=".3"/><column width=".5"/>
    </columnspec>
      <tr>
        <th><strong>Seviye</strong> </th>
        <th><strong>Açıklama</strong> </th>
        <th><strong>Örnek</strong> </th>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>emerg</code> </td>
        <td>Acil durumlar - sistem kullanışsız.</td>
        <td>"Child cannot open lock file. Exiting"<br />(Alt süreç kilit
          dosyasını açamıyor. Çıkılıyor)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>alert</code> </td>
        <td>Ne yapılacaksa beklemeden yapılmalı.</td>
        <td>"getpwuid: couldn't determine user name from uid"<br />(getpwuid:
          Kullanıcı ismi numarasından saptanamadı)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>crit</code> </td>
        <td>Kriz durumları.</td>
        <td>"socket: Failed to get a socket, exiting child"<br />(socket: bir
          soket alınamadı, alt süreç çıkıyor)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>error</code> </td>
        <td>Hata durumları.</td>
        <td>"Premature end of script headers"<br />(Betik başlıkları
          beklenmedik şekilde bitti)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>warn</code> </td>
        <td>Uyarı durumları.</td>
        <td>"child process 1234 did not exit, sending another
          SIGHUP"<br />(1234 alt süreci çıkmadı, başka bir SIGHUP
          gönderiliyor)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>notice</code> </td>
        <td>Normal fakat önemli durum.</td>
        <td>"httpd: caught SIGBUS, attempting to dump core in
          ..."<br />(httpd: SIGBUS alındı, core dökümlenmeye çalışılıyor:
          ...)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>info</code> </td>
        <td>Bilgilendirme.</td>
        <td>"Server seems busy, (you may need to increase
          StartServers, or Min/MaxSpareServers)..."<br />(Sunucu meşgul
          görünüyor, (StartServers veya Min/MaxSpareServers değerlerini
          arttırmanız gerekebilir)...)</td>
      </tr>

      <tr>
        <td><code>debug</code> </td>
        <td>Hata ayıklama seviyesi iletileri</td>
        <td>"Opening config file ..."<br />(... yapılandırma dosyası
          açılıyor)</td>
      </tr>
    </table>

    <p>Belli bir seviye belirtildiğinde daha yüksek seviyeden iletiler de
      raporlanır. Örneğin, <code>LogLevel info</code> belirtildiğinde
      <code>notice</code> ve <code>warn</code> günlük seviyelerinin iletileri
      ayrıca raporlanacaktır.</p>

    <p>En az <code>crit</code> seviyesinin kullanılması önerilir.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      LogLevel notice
    </example>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
      <p>Günlük iletileri normal bir dosyaya yazılırken <code>notice</code>
        seviyesinden iletiler engellenemez ve dolayısıyla daima raporlanırlar.
        Ancak, günlük kaydı <code>syslog</code> kullanılarak yapılıyorsa bu
        uygulanmaz.</p>
    </note>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>MaxKeepAliveRequests</name>
<description>Bir kalıcı bağlantıda izin verilen istek sayısı</description>
<syntax>MaxKeepAliveRequests <var>sayı</var></syntax>
<default>MaxKeepAliveRequests 100</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive>MaxKeepAliveRequests</directive> yönergesi <directive
      module="core" >KeepAlive</directive> etkinken bağlantı başına izin
      verilecek istek sayısını sınırlar. Değer olarak <code>0</code>
      belirtilirse istek sayısı sınırsız olur. Sunucu başarımını yüksek tutmak
      için yüksekçe bir değer belirtmenizi öneririz.</p>

    <p>Örnek:</p>

    <example>
      MaxKeepAliveRequests 500
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>NameVirtualHost</name>
<description>İsme dayalı sanal konaklar için IP adresi belirtir</description>
<syntax>NameVirtualHost <var>adres</var>[:<var>port</var>]</syntax>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p>Sunucunun, istemci tarafından talep edilen <em>konak ismine</em>
      dayanarak seçtiği her sanal konak kümesi için ayrı bir
      <directive>NameVirtualHost</directive> yönergesi vardır.
      <directive>NameVirtualHost</directive> yönergesi <a href="../vhosts/"
      >isme dayalı sanal konakları</a> yapılandırmak isterseniz gerekli olur.
    </p>

    <p>Bu yönerge ve bununle ilişkili <directive>VirtualHost</directive>
      yönergesi, suncu hem HTTP hem de HTTPS bağlantılarını desteklediği
      takdirde <em>mutlaka</em> bir port numarası da içermelidir.</p>

    <p><var>adres</var> olarak bir konak ismi de belirtebilirsiniz ama daima
      bir IP adresi veya bir * kullanmanızı öneririz. Bir yıldız imi
      belirtilmiş <directive>NameVirtualHost</directive> yönergeleri sadece
      adres yerine bir * belirtilmiş <directive>VirtualHost</directive>
      yönergeleri ile eşleşir.</p>

    <p>İstekleri bir güvenlik duvarının veya başka bir vekil sunucunun
      aldığı ve bunları farklı bir IP adresine sahip bir sunucuya
      yönlendirdiği durumlarda, bu yönergeye değer olarak istekleri sunan
      makinenin fiziksel ağ arabiriminin IP adresi belirtilmelidir.</p>

    <p>Aşağıdaki örnekte, 192.0.2.1 IP adresli arabirimin 80. portundan
      alınan isteklerle sadece ilk iki sanal konak arasında seçim
      yapılacaktır. Diğer arabirimlerin 80.portundan gelen istekler için ise
      sadece üçüncü ve dördüncü sanal konak arasında seçim yapılacaktır.
      İsteklerin hangi arabirimden geldiğinin önemli olmadığı durumlarda
      (genelde böyledir) <directive>NameVirtualHost</directive> ve
      <directive>VirtualHost</directive> yönergelerine sadece "*:80"
      belirtmek yeterlidir.</p>

   <example>
      NameVirtualHost 192.0.2.1:80<br />
      NameVirtualHost *:80<br /><br />

      &lt;VirtualHost 192.0.2.1:80&gt;<br />
      &nbsp; ServerName namebased-a.example.com<br />
      &lt;/VirtualHost&gt;<br />
      <br />
      &lt;VirtualHost 192.0.2.1:80&gt;<br />
      &nbsp; Servername namebased-b.example.com<br />
      &lt;/VirtualHost&gt;<br />
      <br />
      &lt;VirtualHost *:80&gt;<br />
      &nbsp; ServerName namebased-c.example.com <br />
      &lt;/VirtualHost&gt;<br />
      <br />
      &lt;VirtualHost *:80&gt;<br />
      &nbsp; ServerName namebased-d.example.com <br />
      &lt;/VirtualHost&gt;<br />
      <br />

    </example>

    <p>IPv6 adresleri belirtilirken örnekteki gibi köşeli ayraçlar arasına
      alınmalıdır:</p>

    <example>
      NameVirtualHost [2001:db8::a00:20ff:fea7:ccea]:8080
    </example>

    <note><title><directive type="section">VirtualHost</directive>
          yönergesinin değeri</title>
      <p><directive type="section">VirtualHost</directive> yönergesinin
      değerinin <directive>NameVirtualHost</directive> yönergesininkiyle tam
      olarak eşleşmesi gerektiğine dikkat ediniz.</p>

      <example>
        NameVirtualHost 192.0.2.2:80<br />
        &lt;VirtualHost 192.0.2.2:80&gt;<br />
        # ...<br />
        &lt;/VirtualHost&gt;<br />
      </example>
    </note>
</usage>

<seealso><a href="../vhosts/">Apache Sanal Konak Belgeleri</a></seealso>

</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>Options</name>
<description>Belli bir dizinde geçerli olacak özellikleri yapılandırır.
</description>
<syntax>Options
    [+|-]<var>seçenek</var> [[+|-]<var>seçenek</var>] ...</syntax>
<default>Options All</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>Options</override>

<usage>
    <p><directive>Options</directive> yönergesi belli bir dizinde hangi sunucu
      özelliklerinin etkin olacağını (veya olmayacağını) belirler.</p>

    <p><var>seçenek</var> olarak hiçbir ek özellik etkin olmayacaksa
      <code>None</code>, aksi takdirde aşağıdakilerden biri veya bir kaçı
      belirtilir:</p>

    <dl>
      <dt><code>All</code></dt>
      <dd><code>MultiViews</code> hariç tüm seçenekler. Bu öntanımlıdır.</dd>

      <dt><code>ExecCGI</code></dt>
      <dd><module>mod_cgi</module> kullanan CGI betiklerinin çalışmasına izin
        verilir.</dd>

      <dt><code>FollowSymLinks</code></dt>
      <dd>Sunucu bu dizindeki sembolik bağları izler.
      <note>
      <p>Sembolik bağlar izlense bile <directive type="section"
        module="core">Directory</directive> bölümleriyle eşleşen dosya yolları
        değiştirilmez.</p>
      <p>Ayrıca, bu seçenek bir <directive type="section" module="core"
        >Location</directive> bölümü içinde belirtildiği takdirde <strong>yok
        sayılır</strong>.</p>
      <p>Sembolik bağ sınamaları, atlatılabilir yarış koşullarına konu
        olduğundan bu seçeneğin yokluğu bir güvenlik sınırlaması olarak
        değerlendirilmemelidir.</p>
      </note></dd>

      <dt><code>Includes</code></dt>
      <dd><module>mod_include</module> tarafından sağlanan sunucu taraflı
        içeriklere izin verilir.</dd>

      <dt><code>IncludesNOEXEC</code></dt>
      <dd>Sunucu taraflı içeriklere izin verilir fakat <code>#exec cmd</code>
        ve <code>#exec cgi</code> iptal edilir. Ancak, <directive
        module="mod_alias">ScriptAlias</directive>’lı dizinlerdeki CGI
        betikleri için <code>#include virtual</code> hala mümkün olacaktır.</dd>

      <dt><code>Indexes</code></dt>
      <dd>İstenen URL bir dizin ile eşleşiyorsa ve bu dizin için bir <directive
        module="mod_dir">DirectoryIndex</directive> (<code>index.html</code>
        gibi) belirtilmemişse <module>mod_autoindex</module> bu dizinin
        biçimlenmiş bir listesini döndürecektir.</dd>

      <dt><code>MultiViews</code></dt>
      <dd><module>mod_negotiation</module> kullanılarak <a
        href="../content-negotiation.html">içerik uzlaştırmalı</a> çok
        görünümlü içeriğe izin verilir.</dd>

      <dt><code>SymLinksIfOwnerMatch</code></dt>
      <dd>Sunucu sembolik bağları sadece sembolik bağın hedefi ile bulunduğu
        dizinin sahibinin aynı kullanıcı olması halinde izleyecektir.

      <note><title>Ek Bilgi</title> <p>Bu seçenek bir <directive module="core"
        type="section">Location</directive> bölümü içinde belirtildiğinde yok
        sayılır.</p>
      <p>Sembolik bağ sınamaları, atlatılabilir yarış koşullarına konu
        olduğundan bu seçenek bir güvenlik sınırlaması olarak
        değerlendirilmemelidir.</p></note>
      </dd>
    </dl>

    <p>Normalde, bir dizine çok sayıda <directive>Options</directive>
      uygulanabilirse de, dizine en uygun olanı uygulanıp diğerleri yok
      sayılır; seçenekler katıştırılmaz (bkz, <a href="../sections.html#mergin"
      >Bölümler Nasıl Katıştırılır?</a>). Bununla birlikte, önüne bir
      <code>+</code> veya <code>-</code> simgesi konmuş seçenekler varsa, o
      seçenekler katıştırılır. Önüne <code>+</code> konmuş seçenekler
      mevcutlara eklenirken <code>-</code> konmuş seçenekler silinir.</p>

    <note type="warning"><title>Uyarı</title>
    <p><code>+</code> veya <code>-</code> imli seçenekler içeren
      <directive>Options</directive> ile imsiz seçenekler içerenlerin karışık
      olarak kullanılması beklenmedik sonuçlara yol açması sebebiyle aslında
      geçersiz bir sözdizimidir.</p>
    </note>

    <p>Örneğin, <code>+</code> ve <code>-</code> imleri olmaksızın,</p>

    <example>
      &lt;Directory /web/docs&gt;<br />
      <indent>
        Options Indexes FollowSymLinks<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;<br />
      <br />
      &lt;Directory /web/docs/spec&gt;<br />
      <indent>
        Options Includes<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>yapılandırmasıyla <code>/web/docs/spec</code> dizininde sadece
      <code>Includes</code> seçeneği etkin olacaktır. Bununla birlikte, ikinci
      <directive>Options</directive> yönergesinde <code>+</code> ve
      <code>-</code> imleri kullanılırsa,</p>

    <example>
      &lt;Directory /web/docs&gt;<br />
      <indent>
        Options Indexes FollowSymLinks<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;<br />
      <br />
      &lt;Directory /web/docs/spec&gt;<br />
      <indent>
        Options +Includes -Indexes<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>yapılandırmasıyla <code>/web/docs/spec</code> dizininde
      <code>FollowSymLinks</code> ve <code>Includes</code> seçenekleri etkin
      olacaktır.</p>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
      <p><code>-IncludesNOEXEC</code> veya <code>-Includes</code> kullanımı,
        önceki ayarların ne olduğuna bakılmaksızın sunucu taraflı içeriğin
        tamamen iptaline sebep olur.</p>
    </note>

    <p>Herhangi bir başka değer belirtilmedikçe <code>All</code>
      öntanımlıdır.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>RLimitCPU</name>
<description>Apache alt süreçleri tarafından çalıştırılan süreçlerin işlemci
tüketimine sınırlama getirir.</description>
<syntax>RLimitCPU <var>saniye</var>|max [<var>saniye</var>|max]</syntax>
<default>Bir değer belirtilmemiştir; işletim sistemi öntanımlıları kullanılır
</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context></contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p>1 veya 2 değer alır. İlk değer bütün süreçler için sanal özkaynak
      sınırını, ikinci değer ise kesin özkaynak sınırını belirler. İki değer de
      birer sayı olabileceği gibi bu sınırın işletim sistemi yapılandırmasında
      izin verilen üst sınıra ayarlanacağını belirtmek üzere <code>max</code>
      olabilir. Kesin özkaynak sınırını yükseltmek için sunucunun
      <code>root</code> olarak veya sistem açılışı sırasında çalıştırılması
      gerekir.</p>

    <p>Bu sınırlar Apache’nin kendi alt süreçlerine değil, isteklere yanıt
      verirken Apache alt süreçlerinin çatalladıkları süreçlere uygulanır.
      Bunlar CGI betikleri ve SSI çalıştırma komutları olabilir fakat borulu
      günlük kaydı gibi ana Apache süreci tarafından çatallanmış süreçler
      olmazlar.</p>

    <p>İşlemci özkaynak sınırları saniye cinsinden ifade edilir.</p>
</usage>
<seealso><directive module="core">RLimitMEM</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">RLimitNPROC</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>RLimitMEM</name>
<description>Apache alt süreçleri tarafından çalıştırılan süreçlerin bellek
tüketimine sınırlama getirir.</description>
<syntax>RLimitMEM <var>bayt-sayısı</var>|max [<var>bayt-sayısı</var>|max]
</syntax>
<default>Bir değer belirtilmemiştir; işletim sistemi öntanımlıları kullanılır
</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context></contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p>1 veya 2 değer alır. İlk değer bütün süreçler için sanal özkaynak
      sınırını, ikinci değer ise kesin özkaynak sınırını belirler. İki değer de
      birer sayı olabileceği gibi bu sınırın işletim sistemi yapılandırmasında
      izin verilen üst sınıra ayarlanacağını belirtmek üzere <code>max</code>
      olabilir. Kesin özkaynak sınırını yükseltmek için sunucunun
      <code>root</code> olarak veya sistem açılışı sırasında çalıştırılması
      gerekir.</p>

    <p>Bu sınırlar Apache’nin kendi alt süreçlerine değil, isteklere yanıt
      verirken Apache alt süreçlerinin çatalladıkları süreçlere uygulanır.
      Bunlar CGI betikleri ve SSI çalıştırma komutları olabilir fakat borulu
      günlük kaydı gibi ana Apache süreci tarafından çatallanmış süreçler
      olmazlar.</p>

    <p>Bellek özkaynak sınırları süreç başına bayt sayısı olarak ifade edilir.
    </p>
</usage>
<seealso><directive module="core">RLimitCPU</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">RLimitNPROC</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>RLimitNPROC</name>
<description>Apache alt süreçleri tarafından çalıştırılabilecek süreç sayısına
sınırlama getirir.</description>
<syntax>RLimitNPROC <var>sayı</var>|max [<var>sayı</var>|max]</syntax>
<default>Bir değer belirtilmemiştir; işletim sistemi öntanımlıları kullanılır
</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context></contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p>1 veya 2 değer alır. İlk değer bütün süreçler için sanal özkaynak
      sınırını, ikinci değer ise kesin özkaynak sınırını belirler. İki değer de
      birer sayı olabileceği gibi bu sınırın işletim sistemi yapılandırmasında
      izin verilen üst sınıra ayarlanacağını belirtmek üzere <code>max</code>
      olabilir. Kesin özkaynak sınırını yükseltmek için sunucunun
      <code>root</code> olarak veya sistem açılışı sırasında çalıştırılması
      gerekir.</p>

    <p>Bu sınırlar Apache’nin kendi alt süreçlerine değil, isteklere yanıt
      verirken Apache alt süreçlerinin çatalladıkları süreçlere uygulanır.
      Bunlar CGI betikleri ve SSI çalıştırma komutları olabilir fakat borulu
      günlük kaydı gibi ana Apache süreci tarafından çatallanmış süreçler
      olmazlar.</p>

    <p>Süreç sayısı sınırı kullanıcı başına süreç sayısına sınırlama getirir.
    </p>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
      <p>CGI süreçleri sunucu kullanıcı kimliğinden farklı bir kullanıcı
        kimliği altında çalışmıyorsa bu yönerge sunucunun kendi oluşturduğu
        süreç sayısını sınırlayacaktır. Bunun kanıtı <code>error_log</code>’da
        iletilerin çatallanamamasıdır.</p>
    </note>
</usage>
<seealso><directive module="core">RLimitMEM</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">RLimitCPU</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ScriptInterpreterSource</name>
<description>CGI betikleri için yorumlayıcı belirleme tekniği</description>
<syntax>ScriptInterpreterSource Registry|Registry-Strict|Script</syntax>
<default>ScriptInterpreterSource Script</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context></contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Sadece Win32 için; <code>Registry-Strict</code> seçeneği Apache
2.0 ve sonrası için geçerlidir.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge Apache’nin CGI betiklerini çalıştıracak yorumlayıcıyı nasıl
      tespit edeceğini belirler. <code>Script</code> öntanımlı olup Apache’nin
      yorumlayıcı olarak betiğin diyezli ünlem satırında (<code>#!</code> ile
      başlayan ilk satır) belirtilen yorumlayıcıyı kullanacağını belirtir.
      Win32 sistemlerinde bu satır genellikle şöyledir:</p>

    <example>
      #!C:/Perl/bin/perl.exe
    </example>

    <p><code>perl</code> yorumlayıcının yeri <code>PATH</code> değişkeninde
      kayıtlı ise şöyle de olabilir:</p>

    <example>
      #!perl
    </example>

    <p><code>ScriptInterpreterSource Registry</code> değeri ise betik dosyası
      uzantısının (<code>.pl</code> gibi) Windows Sicili içindeki
      <code>HKEY_CLASSES_ROOT</code> ağacında arama yapmak için bir arama
      anahtarı olarak kullanılmasını sağlar. Betik dosyasını çalıştırmak için
      tanımlanmış komutu bulmak için <code>Shell\ExecCGI\Command</code> yoluna,
      orada yoksa <code>Shell\Open\Command</code> yoluna bakılır. İkisi de
      yoksa son çare olarak <code>Script</code> seçeneğinin davranışına
      dönülür.</p>

    <note type="warning"><title>Güvenlik</title>
    <p><directive module="mod_alias">ScriptAlias</directive>’lı dizinlerde
      Apache bulduğu <strong>her</strong> dosyayı çalıştırmayı deneyeceğinden
      <code>ScriptInterpreterSource Registry</code> yapılandırmasını
      kullanırken dikkatli olun. <code>Registry</code> seçeneği genellikle
      çalıştırılmayacak dosyalar için istenmeyen program çağrılarına sebep
      olabilir. Örneğin, çoğu Windows sisteminde <code>.htm</code> dosyaları
      için ön tanımlı "open" komutu Microsoft Internet Explorer’ın
      çalıştırılmasına sebep olur; bu bakımdan, betik dizininde bulunan bir
      <code>.htm</code> dosyası için yapılan bir HTTP isteği tarayıcının sunucu
      artalanında çalıştırılmasına sebep olacaktır. Bu, sistemi bir kaç dakika
      içinde çökertmek için iyi bir yoldur.</p>
    </note>

    <p><code>Registry-Strict</code> seçeneği Apache 2.0’da yeni olup
      <code>Registry</code> seçeneğinin yaptığını
      <code>Shell\ExecCGI\Command</code> yolu için yapar. <code>ExecCGI</code>
      sistem tarafından bilinen bir anahtar olmadığından Windows Siciline elle
      kaydedilmesi gerekir ve dolayısıyla sisteminiz üzerinde istenmeyen
      program çağrılarına sebep olmaz.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerAdmin</name>
<description>Sunucunun hata iletilerinde istemciye göstereceği eposta adresi
</description>
<syntax>ServerAdmin <var>eposta-adresi</var>|<var>URL</var></syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive>ServerAdmin</directive> yönergesi, sunucunun bir hata
      durumunda istemciye döndüreceği hata iletilerinde içereceği iletişim
      adresini belirtmek için kullanılır. Eğer <program>httpd</program>
      sağlanan değerin bir URL olmadığını saptarsa değerin bir eposta adresi
      olduğuna hükmeder ve önüne <code>mailto:</code> getirerek onu bir hiper
      bağ hedefi olarak kullanır. Çoğu CGI betiği bir eposta adresi
      belirtildiği kabulünü yaptığından değer olarak bir URL değil bir eposta
      adresi belirtmeniz önerilir. Eğer bir URL belirtecekseniz hedef sizin
      denetiminizde olan başka bir sunucuda bulunmalıdır, yoksa kullanıcılar
      hata durumunda bu adrese erişemeyebilirler.</p>

    <p>Kullanıcıların sunucu hakkında konuşurken isminizden bahsetmemeleri için
      burada belirtilecek adresin sırf bu işe adanmış bir adres olması daha
      iyidir. Örnek:</p>

    <example>
      ServerAdmin www-admin@falan.filan.dom
    </example>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerAlias</name>
<description>İstekleri isme dayalı sanal konaklarla eşleştirilirken
kullanılacak konak adları için başka isimler belirtebilmeyi sağlar.
</description>
<syntax>ServerAlias <var>konakadı</var> [<var>konakadı</var>] ...</syntax>
<contextlist><context>virtual host</context></contextlist>

<usage>
    <p><directive>ServerAlias</directive> yönergesi, istekleri <a
      href="../vhosts/name-based.html">isme dayalı sanal konaklarla</a>
      eşleştirilirken kullanılacak konak adları için başka isimler
      belirtebilmeyi sağlar. <directive>ServerAlias</directive> dosya adı kalıp
      karakterleri içerebilir.</p>

    <example>
      &lt;VirtualHost *:80&gt;<br />
      ServerName sunucu.mesela.dom<br />
      ServerAlias sunucu sunucu2.mesela.dom sunucu2<br />
      ServerAlias *.mesela.dom<br />
      # ...<br />
      &lt;/VirtualHost&gt;
    </example>
</usage>
<seealso><a href="../vhosts/">Apache Sanal Konak Belgeleri</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerName</name>
<description>Sunucunun özdeşleşeceği konak ismi ve port.</description>
<syntax>ServerName [<var>şema</var>://]<var>tam-nitelenmiş-alan-adı</var>[:<var>port</var>]
</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>
<compatibility>Bu yönerge 2.0 sürümünden itibaren 1.3 sürümündeki
<directive>Port</directive> yönergesinin işlevselliğini de
üstlenmiştir.</compatibility>

<usage>
    <p><directive>ServerName</directive> yönergesi, sunucunun kendini
      betimlemekte kullanacağı şema, konak adı ve port değerlerini belirler.
      Bu, yönlendirme URL’leri oluşturulurken kullanılır. Örneğin, HTTP
      sunucusunun barındırıldığı makinenin ismi <code>falan.filan.dom</code>
      olduğu halde makinenin bir de <code>www.filan.dom</code> diye bir de DNS
      rumuzu varsa ve HTTP sunucunuzun bu rumuzla kendini özdeşleştirmesini
      isterseniz bunu şöyle belirtebilirsiniz:</p>

    <example>
      ServerName www.filan.dom:80
    </example>

    <p>Bir <directive>ServerName</directive> ataması yapılmamışsa sunucu IP
      adresine atanmış sunucu ismi için bir ters DNS sorgusu yapacaktır.
      <directive>ServerName</directive> yönergesinde bir port belirtilmediği
      takdirde sunucu, isteğin geldiği portu kullanacaktır. Öngörülebilirlik ve
      güvenilirlik açısından en iyisi <directive>ServerName</directive>
      yönergesini kullanarak açıkça bir konak ismi ve port belirtmektir.</p>

    <p><a href="../vhosts/name-based.html">İsme dayalı sanal konaklar</a>
      kullanıyorsanız, <directive type="section" module="core"
      >VirtualHost</directive> bölümü içindeki
      <directive>ServerName</directive> yönergesi, isteğin <code>Host:</code>
      başlığında bu sanal konakla eşleşecek konak ismini belirler.</p>


    <p>Bazen sunucu, bir ters vekil, yük dengeleyici veya SSL yük aktarım
      uygulaması gibi bir aygıtın arkasında çalışır. Böyle durumlarda sunucunun
      kendine yönelik URL’leri doğru üretebildiğinden emin olmak için
      <directive>ServerName</directive> yönergesinde istemcinin bağlanacağı
      <code>https://</code> şeması ve port numarası belirtilir.</p>

    <p>Sunucunun kendine yönelik URL’lerin belirtilen portu içerip içermediğini
      veya istemcinin yaptığı istekte belirtilen port numarasının verilip
      verilmediğinin saptamasını sağlayan (örneğin, <module>mod_dir</module>
      modülü tarafından) ayarlar için <directive
      module="core">UseCanonicalName</directive> ve
      <directive module="core">UseCanonicalPhysicalPort</directive>
      yönergelerinin açıklamalarına bakınız.</p>

</usage>

<seealso><a href="../dns-caveats.html">DNS ile ilgili konular ve Apache</a>
</seealso>
<seealso><a href="../vhosts/">Apache Sanal Konak Belgeleri</a></seealso>
<seealso><directive module="core">UseCanonicalName</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">UseCanonicalPhysicalPort</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">NameVirtualHost</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">ServerAlias</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerPath</name>
<description>Uyumsuz bir tarayıcı tarafından erişilmesi için bir isme dayalı sanal konak için meşru URL yolu</description>
<syntax>ServerPath <var>URL-yolu</var></syntax>
<contextlist><context>virtual host</context></contextlist>

<usage>
    <p><directive>ServerPath</directive> yönergesi <a href="../vhosts/">isme
      dayalı sanal konaklar</a>da kullanmak için konağa meşru bir URL yolu
      belirler.</p>
</usage>
<seealso><a href="../vhosts/">Apache Sanal Konak Belgeleri</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerRoot</name>
<description>Sunucu yapılandırması için kök dizin</description>
<syntax>ServerRoot <var>dizin-yolu</var></syntax>
<default>ServerRoot /usr/local/apache</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p><directive>ServerRoot</directive> yönergesi sunucu yapılandırmasını
      içeren dizinin yerini belirtir. Genellikle <code>conf/</code> ve
      <code>logs/</code> gibi alt dizinler içerir. <directive
      module="core">Include</directive>, <directive
      module="mod_so">LoadModule</directive> gibi diğer yapılandırma
      yönergelerindeki göreli yollar bu dizine göre ele alınır.</p>

    <example><title>Örnek</title>
      ServerRoot /home/httpd
    </example>

</usage>
<seealso><a href="../invoking.html"><code>httpd</code> için <code>-d</code> seçeneği</a></seealso>
<seealso><directive>ServerRoot</directive> dizininin erişim izinlerinin nasıl
  ayarlanması gerektiğini öğrenmek için <a
  href="../misc/security_tips.html#serverroot">güvenlik ipuçları</a></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerSignature</name>
<description>Sunucu tarafından üretilen belgelerin dipnotunu ayarlar.
</description>
<syntax>ServerSignature On|Off|EMail</syntax>
<default>ServerSignature Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>All</override>

<usage>
    <p><directive>ServerSignature</directive> yönergesi, sunucu tarafından
      üretilen belgelerin (hata iletileri, <module>mod_proxy</module> ftp dizin
      listeleri, <module>mod_info</module> çıktısı, vs.) altındaki dipnot
      satırını yapılandırabilmenizi sağlar. Böyle bir dipnot satırın
      istenmesinin sebebi vekil zincirlerinde istemciye dönen hata iletisinin
      aslında hangi sunucu tarafından üretildiğini kullanıcıya bildirmektir.</p>

    <p><code>Off</code> değeri öntanımlı değer olup dipnot satırının
      gösterilmemesini sağlar (Apache-1.2 ve öncesi ile uyumluluk).
      <code>On</code> değeri, sunucu sürüm numarası ve hizmeti sunan sanal
      konağın isminden (<directive module="core">ServerName</directive>) oluşan
      bir dipnot satırı oluşturulmasını sağlar; <code>EMail</code> değeri bu
      ikisine ek olarak satıra <directive module="core">ServerAdmin</directive>
      ile belirtilen adres için bir "mailto:" bağı ekler.</p>

    <p>2.0.44 sürümünden beri sunucu sürüm numarasının ayrıntıları <directive
      module="core">ServerTokens</directive> yönergesi ile belirlenmektedir.</p>
</usage>
<seealso><directive module="core">ServerTokens</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>ServerTokens</name>
<description><code>Server</code> HTTP yanıt başlığını yapılandırır.
</description>
<syntax>ServerTokens Major|Minor|Min[imal]|Prod[uctOnly]|OS|Full</syntax>
<default>ServerTokens Full</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p>Bu yönerge <code>Server</code> HTTP yanıt başlığı alanında istemcilere
      sunucunun işletim sistemi, sunucuyla derlenmiş modüller, vs. hakkında
      bilgi verilip verilmeyeceğini belirler.</p>

    <dl>
      <dt><code>ServerTokens Prod[uctOnly]</code></dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server:
      Apache</code></dd>

      <dt><code>ServerTokens Major</code></dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server:
      Apache/2</code></dd>

      <dt><code>ServerTokens Minor</code></dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server:
      Apache/2.0</code></dd>

      <dt><code>ServerTokens Min[imal]</code></dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server:
      Apache/2.0.41</code></dd>

      <dt><code>ServerTokens OS</code></dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server: Apache/2.0.41
      (Unix)</code></dd>

      <dt><code>ServerTokens Full</code> (ya da belirtilmezse)</dt>

      <dd>Sunucu şunu gönderir (<em>örnek</em>): <code>Server: Apache/2.0.41
      (Unix) PHP/4.2.2 MyMod/1.2</code></dd>
    </dl>

    <p>Bu ayarlama sunucunun tamamını etkiler ve her sanal konak için
      farklılaştırılamaz.</p>

    <p>2.0.44 sürümünden itibaren bu yönerge <directive
      module="core">ServerSignature</directive> yönergesi tarafından sunulan
      bilgiyi de etkilemektedir.</p>
</usage>
<seealso><directive module="core">ServerSignature</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>SetHandler</name>
<description>Eşleşen tüm dosyaların belli bir eylemci tarafından işlenmesine
sebep olur.</description>
<syntax>SetHandler <var>eylemci-ismi</var>|None</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>
<compatibility>Apache 2.0’da core modülüne taşındı.</compatibility>

<usage>
    <p>Bir <code>.htaccess</code> dosyasına veya bir <directive type="section"
      module="core">Directory</directive> ya da <directive type="section"
      module="core">Location</directive> bölümüne yerleştirildiğinde, eşleşen
      tüm dosyaların, ismi <var>eylemci-ismi</var> ile belirtilen <a
      href="../handler.html">eylemci</a> tarafından çözümlenmesine sebep olur.
      Örneğin, bir dizin içindeki bütün dosyaların, uzantılarına bakılmaksızın
      birer imagemap kural dosyası olarak çözümlenmesini istersiniz, bu dizin
      içindeki bir <code>.htaccess</code> dosyasına şöyle bir satır
      koyabilirsiniz:</p>

    <example>
      SetHandler imap-file
    </example>

    <p>Başka bir örnek: <code>http://localhost/status</code> gibi bir istek
      yapıldığında sunucunun bir durum bilgisi göstermesi için
      <code>httpd.conf</code> dosyasına şöyle bir satır koyabilirsiniz:</p>

    <example>
      &lt;Location /status&gt;<br />
      <indent>
        SetHandler server-status<br />
      </indent>
      &lt;/Location&gt;
    </example>

    <p>Evvelce tanımlanmış bir <directive>SetHandler</directive> yönergesini
      <code>None</code> değeriyle geçersiz hale getirebilirsiniz.</p>

    <p><strong>Bilginize:</strong><directive>SetHandler</directive> yönergesi,
      öntanımlı eylemcileri geçersiz kıldığından, index dosyaları ve dizinleri
      belirtmek için URL’nin sonuna / getirmek şeklindeki normal davranış
      baskılanır.</p>
</usage>

<seealso><directive module="mod_mime">AddHandler</directive></seealso>

</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>SetInputFilter</name>
<description>POST girdilerini ve istemci isteklerini işleyecek süzgeçleri
belirler.</description>
<syntax>SetInputFilter <var>süzgeç</var>[;<var>süzgeç</var>...]</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>

<usage>
    <p><directive>SetInputFilter</directive> yönergesi, istemci isteklerini
      ve sunucu tarafından alındığı takdirde POST girdisini işleyecek süzgeç
      veya süzgeçleri belirler. Bu, diğer <directive module="mod_mime"
      >AddInputFilter</directive> yönergeleri dahil evvelce tanımlanmış
      süzgeçlere eklenir.</p>

    <p>Birden fazla süzgeç belirtilmek istenirse birbirlerinden noktalı
     virgüllerle ayrılmalı ve çıktıyı işleyecekleri sıraya uygun olarak
     sıralanmalıdırlar.</p>
</usage>
<seealso><a href="../filter.html">Süzgeçler</a> belgesi</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>SetOutputFilter</name>
<description>Sunucunun yanıtlarını işleyecek süzgeçleri belirler.</description>
<syntax>SetOutputFilter <var>süzgeç</var>[;<var>süzgeç</var>...]</syntax>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context><context>.htaccess</context>
</contextlist>
<override>FileInfo</override>

<usage>
    <p><directive>SetOutputFilter</directive> yönergesi, istemciye
     gönderilmeden önce sunucunun yanıtlarını işleyecek süzgeçleri belirler.
     Bu, diğer <directive module="mod_mime">AddOutputFilter</directive>
     yönergeleri dahil evvelce tanımlanmış süzgeçlere eklenir.</p>

    <p>Örneğin, aşağıdaki yapılandırma ile <code>/www/data/</code> dizinindeki
     bütün dosyalar sunucu taraflı içerik kapsamında ele alınacaktır.</p>

    <example>
      &lt;Directory /www/data/&gt;<br />
      <indent>
        SetOutputFilter INCLUDES<br />
      </indent>
      &lt;/Directory&gt;
    </example>

    <p>Birden fazla süzgeç belirtilmek istenirse birbirlerinden noktalı
     virgüllerle ayrılmalı ve çıktıyı işleyecekleri sıraya uygun olarak
     sıralanmalıdırlar.</p>
</usage>
<seealso><a href="../filter.html">Süzgeçler</a> belgesi</seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>TimeOut</name>
<description>Bir istek için başarısız olmadan önce belirli olayların
gerçekleşmesi için sunucunun geçmesini bekleyeceği süre.</description>
<syntax>TimeOut <var>saniye</var></syntax>
<default>TimeOut 300</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
</contextlist>

<usage>
    <p><directive>TimeOut</directive> yönergesi Apache’nin aşağıdaki durumlarda
     G/Ç için bekleyeceği süreyi belirler:</p>

    <ol>
      <li>Veriyi istemciden okurken, okuma tamponu boş olduğu takdirde bir TCP
        paketinin gelmesini bekleyeceği süre.</li>

      <li>Veriyi istemciye yazarken, gönderme tamponu dolu olduğu takdirde bir
        paket alındısı için beklenecek süre.</li>

      <li><module>mod_cgi</module> modülünde, bir CGI betiğinden çıktı için
        beklenecek süre.</li>

      <li><module>mod_ext_filter</module> modülünde, bir süzme işleminden çıktı
        almak için beklenecek süre.</li>

      <li><module>mod_proxy</module> modülünde, <directive
        module="mod_proxy">ProxyTimeout</directive> yönergesi
        yapılandırılmamışsa öntanımlı zaman aşımı değeri.</li>
    </ol>

</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>TraceEnable</name>
<description><code>TRACE</code> isteklerinde davranış şeklini belirler
</description>
<syntax>TraceEnable <var>[on|off|extended]</var></syntax>
<default>TraceEnable on</default>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>
<compatibility>Apache 1.3.34, 2.0.55 ve sonrasında mevcuttur.</compatibility>

<usage>
    <p>Bu yönerge çekirdek ve vekil (<module>mod_proxy</module>) sunucuların
      her ikisi için öntanımlı <code>TRACE</code> davranışını değiştirir.
      Öntanımlı olan <code>TraceEnable on</code> ile RFC 2616’dan kaynaklanan
      ve isteğe herhangi bir istek gövdesinin eşlik etmesine izin vermeyen
      <code>TRACE</code> isteklerine izin verilir. <code>TraceEnable off</code>
      ile çekirdek ve vekil (<module>mod_proxy</module>) sunucuların her ikisi
      de <code>TRACE</code> isteklerine yanıt olarak bir <code>405</code>
      (Yönteme izin verilmiyor) hatası döndürür.</p>

    <p><code>TraceEnable extended</code> ile sadece sınama ve tanı koyma
      amaçlarına yönelik olarak istek gövdelerine izin verilir. Asıl sunucu
      istek gövdesini 64k ile sınırlar (<code>Transfer-Encoding: chunked</code>
      kullanılmışsa bölüm başlıkları için 8k daha). Asıl sunucu yanıt
      gövdesinde tüm başlıkları ve bölüm başlıklarının tamamını yansıtacaktır.
      Vekil sunucuda ise istek gövdesi için 64k’lık sınır yoktur.</p>
</usage>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>UseCanonicalName</name>
<description>Sunucunun kendi adını ve portunu nasıl belirleyeceğini ayarlar
</description>
<syntax>UseCanonicalName On|Off|DNS</syntax>
<default>UseCanonicalName Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context></contextlist>

<usage>
    <p>Apache‘nin çoğu durumda özüne yönelik URL‘ler (isteğin tekrar aynı
      sunucuya yapıldığı bir URL türü) oluşturması gerekir.
      <code>UseCanonicalName On</code> ile Apache, sunucu için meşru ismi ve
      portu oluşturmak için <directive module="core">ServerName</directive>
      yönergesinde belirtilen ismi ve portu kullanır. Bu isim  CGI'lerde
      <code>SERVER_NAME</code> ve <code>SERVER_PORT</code> değerlerinde ve tüm
      özüne yönelik URL’lerde kullanılır.</p>

    <p><code>UseCanonicalName Off</code> ile Apache, özüne yönelik URL’leri
      varsa istemci tarafından sağlanan konak ismini ve portu kullanarak
      oluşturur; bunlar istemci tarafından sağlanmamışsa yukarıda tanımlanan
      işleme başvurulur. Bu değerler, <a href="../vhosts/name-based.html">isme
      dayalı sanal konakları</a> gerçekleştirirken kullanılan değerlerle aynı
      olup aynı istemcilerle kullanılabilir. <code>SERVER_NAME</code> ve
      <code>SERVER_PORT</code> CGI değişkenleri de istemci tarafından sağlanan
      isim ve portla oluşturulur.</p>

    <p>Bir örnek olarak, iç ağdaki istemcilerin sunucuya <code>www</code> gibi
      bir kısa isim kullanarak bağlandığı durumu ele alırsak daha yararlı olur.
      Kullanıcılar bir kısa isim ve bir dizin isminden oluşan ve <em>bir / ile
      sonlandırılmamış</em> <code>http://www/splat</code> şeklinde bir istek
      yaparlarsa, Apache onları <code>http://www.mesela.dom/splat/</code>
      adresine yönlendirecektir. Eğer kimlik doğrulama da etkinse bu
      kullanıcının iki defa kimlik doğrulamasına sokulmasına sebep olacaktır
      (bir kere <code>www</code> için bir kere de <code>www.mesela.dom</code>
      için; daha ayrıntılı bilgi için <a
      href="http://httpd.apache.org/docs/misc/FAQ.html#prompted-twice">SSS</a>’y
      e bakınız). Fakat <directive>UseCanonicalName Off</directive> olsaydı
      Apache isteği <code>http://www/splat/</code> adresine yönlendirecekti.</p>

    <p><code>UseCanonicalName DNS</code> diye üçüncü bir seçenek daha vardır ve
      istek yaparken <code>Host:</code> başlığını kullanmayan eski istemcileri
      desteklemek amacıyla IP’ye dayalı sanal konaklarla kullanmak için
      tasarlanmıştır. Bu seçenek etkin olduğunda Apache, istemciyi özüne
      yönelik URL’lerle doğru yere bağlamak için sunucu IP adresi üzerinde bir
      ters DNS sorgusu yapar.</p>

    <note type="warning"><title>Uyarı</title>
    <p>Eğer CGI’ler <code>SERVER_NAME</code> değerleri için önkabuller
      yapıyorlarsa bu seçenek işlerinin bozulmasına yol açabilir. Aslında
      istemciler konak ismi olarak istedikleri değeri vermekte özgürdürler.
      Fakat eğer CGI, özüne yönelik URL’leri oluştururken sadece
      <code>SERVER_NAME</code> değerini kullanıyorsa bu istendiği gibi
      çalışacaktır.</p>
    </note>
</usage>
<seealso><directive module="core">UseCanonicalPhysicalPort</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">ServerName</directive></seealso>
<seealso><directive module="mpm_common">Listen</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis>
<name>UseCanonicalPhysicalPort</name>
<description>Sunucunun kendi adını ve portunu nasıl belirleyeceğini ayarlar
</description>
<syntax>UseCanonicalPhysicalPort On|Off</syntax>
<default>UseCanonicalPhysicalPort Off</default>
<contextlist><context>server config</context><context>virtual host</context>
<context>directory</context></contextlist>

<usage>
    <p>Apache‘nin çoğu durumda özüne yönelik URL‘ler (isteğin tekrar aynı
      sunucuya yapıldığı bir URL türü) oluşturması gerekir. Apache <directive
      module="core">UseCanonicalName</directive> yönergesine bağlı olarak
      sunucu için meşru portu oluştururken <code>UseCanonicalPhysicalPort
      On</code> ile olası port olarak istek tarafından kullanılmakta olan
      fiziksel portu kullanacaktır. <code>UseCanonicalPhysicalPort Off</code>
      olduğunda ise geçerli bir port numarası oluşturmak için asıl fiziksel
      port yerine yapılandırma bilgisi kullanılır.</p>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
    <p>Fiziksel port kullanımı etkin olduğunda işlemler şu sırayla
      yürütülür:<br /><br />
     <code>UseCanonicalName On</code></p>
     <ul>
      <li><code>Servername</code> yönergesinde belirtilen port</li>
      <li>Fiziksel port</li>
      <li>Öntanımlı port</li>
     </ul>
     <code>UseCanonicalName Off | DNS</code>
     <ul>
      <li><code>Host:</code> başlığından çözümlenen port</li>
      <li>Fiziksel port</li>
      <li><code>Servername</code> yönergesinde belirtilen port</li>
      <li>Öntanımlı port</li>
     </ul>

    <p><code>UseCanonicalPhysicalPort Off</code> olduğunda işlem sırasında
      fiziksel port adımları atlanır.</p>
    </note>

</usage>
<seealso><directive module="core">UseCanonicalName</directive></seealso>
<seealso><directive module="core">ServerName</directive></seealso>
<seealso><directive module="mpm_common">Listen</directive></seealso>
</directivesynopsis>

<directivesynopsis type="section">
<name>VirtualHost</name>
<description>Sadece belli bir konak ismine ve porta uygulanacak yönergeleri barındırır.</description>
<syntax>&lt;VirtualHost
    <var>adres</var>[:<var>port</var>] [<var>adres</var>[:<var>port</var>]]
    ...&gt; ... &lt;/VirtualHost&gt;</syntax>
<contextlist><context>server config</context></contextlist>

<usage>
    <p><directive type="section">VirtualHost</directive> ve
      <code>&lt;/VirtualHost&gt;</code> birlikte sadece belli bir sanal konağa
      uygulanacak yönergeleri sarmalamakta kullanılırlar. Bir sanal konak
      kapsamında belirtilebilecek her yönerge kullanılabilir. Sunucu belli bir
      sanal konak üzerindeki bir belge için bir istek aldığında <directive
      type="section">VirtualHost</directive> bölümünde bulunan yapılandırma
      yönergelerini kullanır. <var>adres</var> şunlardan biri olabilir:</p>

    <ul>
      <li>Sanal konağın IP adresi.</li>

      <li>Sanal konağın IP adresi için tam nitelenmiş alan adı (önerilmez).</li>

      <li><code>NameVirtualHost *</code> ile birlikte tüm IP adresleri ile
        eşleşmek üzere <code>*</code> karakteri.</li>

      <li>Sadece IP sanal konaklarında kullanmak için eşleşmeyen IP adreslerini
        yakalamak amacıyla <code>_default_</code> dizgesi.</li>
    </ul>

    <example><title>Örnek</title>
      &lt;VirtualHost 10.1.2.3&gt;<br />
      <indent>
        ServerAdmin webmaster@konak.mesela.dom<br />
        DocumentRoot /www/docs/konak.mesela.dom<br />
        ServerName konak.mesela.dom<br />
        ErrorLog logs/konak.mesela.dom-error_log<br />
        TransferLog logs/konak.mesela.dom-access_log<br />
      </indent>
      &lt;/VirtualHost&gt;
    </example>


    <p>İsteğe bağlı port numarasını belirtmeyi mümkün kılmak için IPv6
      adresleri köşeli ayraç içine alınır. IPv6 adresi kullanılan bir örnek:</p>

    <example>
      &lt;VirtualHost [2001:db8::a00:20ff:fea7:ccea]&gt;<br />
      <indent>
        ServerAdmin webmaster@konak.mesela.dom<br />
        DocumentRoot /www/docs/konak.mesela.dom<br />
        ServerName konak.mesela.dom<br />
        ErrorLog logs/konak.mesela.dom-error_log<br />
        TransferLog logs/konak.mesela.dom-access_log<br />
      </indent>
      &lt;/VirtualHost&gt;
    </example>

    <p>Her sanal konağın ya farklı bir IP adresi ve port ile ya da farklı bir
      konak ismiyle eşleşmesi gerekir. Birinci durumda sunucu makinesinin çok
      sayıda adresten IP paketleri kabul edecek şekilde yapılandırılması
      gerekir. (Eğer makinede çok sayıda ağ arabirimi yoksa bu, işletim sistemi
      desteklediği takdirde <code>ifconfig alias</code> komutuyla
      sağlanabilir.)</p>

    <note><title>Ek Bilgi</title>
    <p><directive type="section">VirtualHost</directive> kullanımı Apache’nin
      dinleyeceği adresler üzerinde belirleyici değildir. Apache’nin doğru
      adresi dinlediğinden emin olmak için <directive
      module="mpm_common">Listen</directive> kullanmanız gerekebilir.</p>
    </note>

    <p>IP’ye dayalı sanal konakları kullanıyorsanız, diğer sanal konaklarda
      açıkça belirtilmemiş bir IP adresiyle eşleşecek sanal konağı
      <code>_default_</code> özel ismiyle belirtebilirsiniz. "Ana" sunucu
      yapılandırmasında <code>_default_</code> diye bir sanal konağın
      bulunmaması halinde, hiçbir IP adresi eşleşmesi bulunamadığı takdirde
      <directive type="section">VirtualHost</directive> bölümleri dışında
      kalan tüm yapılandırmalar bu amaca yönelik olarak kullanılır.</p>

    <p>Eşleşilecek portu değiştirmek için bir <code>:port</code>
      belirtebilirsiniz. Port bu şekilde değiştirilmediği takdirde ana
      sunucunun son <directive module="mpm_common">Listen</directive>
      yönergesinde belirtilen port kullanılır. Bir adresteki tüm portlarla
      eşleşileceğini belirtmek için <code>:*</code> kullanabilirsiniz. (Bu,
      <code>_default_</code> kullanıldığı takdirde önerilir.)</p>

    <p>Her <directive type="section">VirtualHost</directive> bloku içinde bir
      <directive module="core">ServerName</directive> yönergesi mutlaka
      olmalıdır. Yokluğu halinde "ana" sunucu yapılandırmasındaki <directive
      module="core">ServerName</directive> miras alınacaktır (yani, sanal konak
      belirtmek için boşuna uğraşmış olursunuz).</p>

    <note type="warning"><title>Güvenlik</title>
    <p>Günlük dosyalarının sunucuyu çalıştıran kullanıcıdan başka herkes
      tarafından yazılabilen bir yerde saklanmasından dolayı ortaya çıkabilecek
      güvenlik sorunları hakkında daha ayrıntılı bilgi için <a
      href="../misc/security_tips.html">güvenlik ipuçları</a> belgesine
      bakınız.</p>
    </note>
</usage>
<seealso><a href="../vhosts/">Apache Sanal Konak Belgeleri</a></seealso>
<seealso><a href="../dns-caveats.html">DNS ile İlgili Konular ve Apache</a></seealso>
<seealso><a href="../bind.html">Apache’nin belli adresleri ve portları dinlemek
  üzere yapılandırılması</a></seealso>
<seealso>Bir istek alındığında farklı yapılandırma bölümlerinin nasıl bir arada
  ele alındığının açıklaması için <a href="../sections.html">
  &lt;Directory&gt;, &lt;Location&gt; ve &lt;Files&gt; bölümleri nasıl
  çalışır?</a> belgesine bakınız.</seealso>
</directivesynopsis>

</modulesynopsis>